رده بندی امولسیون های قیری از نظر سرعت شکستن
بعد از مصرف امولسیون قیری، آب موجود در مخلوط جدا و تبخیر شده و قیر به تدریج سطح راه یا اطراف سنگدانه ها را اندود می کند. که این فرایند شکست امولسیون نامیده می شود. امولسیون های قیری بر اساس پایدارایشان در مقابل شکستن به سه گروه اصلی تندشکن (ناپایدار)، کندشکن (نیمه پایدار) و دیر شکن (پایدار) تقسیم می شوند.
امولسیون های قیری تندشکن (ناپایدار)
امولسیون های قیری ناپایدار روی سطح مصالح بسیار سریع شکسته می شوند و یک لایه بسیار نازک قیر را به جای می گذارند. مصرف عمده آنها در آب بندی با مصالح سنگی، آب بندی با ماسه، آسفالت های سطحی و ماکادام نفوذی است. امولسیون های قیری تندشکن برای آنکه در سطح راه جاری نشوند، از کند روانی بالایی برخوردار هستند.
امولسیون های قیری کندشکن (نیمه پایدار)
این دسته شامل امولسیون های قیری است که نسبت به امولسیون های تندشکن پایداری بیشتری داشته و می توان آنها را با مصالح سنگی مخلوط نمود. زیرا که بلافاصله پس از تماس با سنگدانه ها شکسته نمی شوند و مخلوط آسفالتی برای چندین دقیقه کارایی خود را حفظ می کند. این امولسیون ها غالباً د ر کارخانه های آسفالت سیار تهیه شده یا به شکل آسفالت مخلوط در محل استفاده می شوند. امولسیون های قیری کندشکن پوشش بهتری به مصالح سنگی، در دمای بالای محیط می دهند.
امولسیون های قیر دیر شکن
این دسته شامل امولسیون های قیری است که پس از تماس با مصالح سنگی پایداری زیادی دارند. این امولسیون ها را می توان با مصالح سنگی با دانه بندی پیوسته و مقادیر زیادی ریزدانه استفاده نمود. امولسیون های قیری دیرشکن کندروانی کمی دارند که می توان با اضافه کردن آب، کندروانی آنها را بیشتر کاهش داد. این گروه وقتی رقیق شوند می توانند برای اندود سطحی، آب بندی سطح روسازی بدون مصرف سنگدانه و فرونشاندن گرد و غبار استفاده شوند. اگر سرعت شکست تندتری در مخلوط آسفالتی، مثلاً در دوغاب امولسیون قیری مورد نیاز باشد می توان به آن سیمان پرتلند یا آهک هیدراته اضافه نمود.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
