نیاز به مواد رنگی با بدنه سنگین تر به ویژه برای مصرف روی دیوارهای ساخته شده از مصالح بنایی و بتن به منظور محافظت بیشتر، تحت شرایطی سخت تر و با دامنه وسیع تر منجر به توسعه پوشش های پلی استر اپوکسی شود که حاوی درصد بیشتری مواد جامد نسبت به رنگ های سنتی هستند.
قشر رویه مشابه با آنچه گفته شد به صورت شفاف و در انواع براق و نیمه براق ساخته می شود. این رویه مناسب برای پوشا ندن رنگ های قبلی است و از آن برای محافظت ظاهر سنگ، آجر، چوب و دیگر مصالح استفاده می شود. بسته به تخلخل قشر زیرین و درجه براق بودن، اعمال یک یا دو قشر کافی است.
جلاها
جلاها فرآورده هایی هستند به شکل مایع کم و بیش شفاف، که به منظور پوشش محافظ سطوح همانند رنگ ها به کار می روند. ضمن اینکه سطح اصلی کار را نشان می دهند. تلألو و ظاهر براقی نیز به آن می بخشند. اصولاً جلاها، همان ترکیبات رنگ ها را دارند بدنه، حامل، رقیق کننده و خشک کننده و بسته به نوع مصالح به کار رفته در بدنه، به سه گروه تقسیم می شوند.
لعاب ها
هنگامی که رنگینه ای به یک جلا اضافه شود، نتیجه آن لعاب است. هر نوع جلا یی قابل ا ستفاده برای این موضوع است. و دوام لعاب بستگی زیادی به کیفیت رنگینه دارد. از آنجا که جلاها بدنه کدری ندارند که سبب رنگ آمیزی لعاب ها شوند، لعاب ها قدرت پوشش زیادی ندارند. برای اخذ بهترین نتیجه، یک قشر آستر کدر مورد نیاز است. لعاب های پخته ای که با رزین های مصنوعی ساخته می شوند بر روی بسیاری از لوازم خانگی، انواع پنل های نازک پرده ای، بام پوش ها و دیوار پو ش های خارجی آلومینیومی و مصالح تزئینی داخلی و خارجی به کار می روند.
شلاک
شلاک تنها پوشش مایع محافظی است که محتوی رزین حیوانی هستند. رزین محصول ترشح یک حشره هندی به نام لاک است. گردآورندگان رزین آنها را جمع آوری کرده، خرد و تمیز نموده و در الکل حل می کنند تا از آن شلاک نارنجی به دست آید. با سفید کردن رزین، شلاک خالص سفید به دست می آید. شلاک به سرعت خشک شده و کاربرد آن آسان است. فیلم کشسان محکمی بر روی چوب، فلز، شیشه، چوب پنبه و چرم به وجود می آورد.
به هر حال شلاک نباید برای کارها یی که در شرایط رویارو یی خارج بنا قرار می گیرند، به کار رود، مگر به عنوان سیلر روی گره ها و ترک های چوب در زیر رنگ خارجی. شلاک به عنوان قشر پر کننده بر روی لکه ها و ماده پر کننده، مصرف قابل توجهی پیدا کرده است و گاهی به تنهایی یک ماده پوششی کامل به حساب می آید. عیب اصلی شلاک این است که زیر نور قوی آفتاب بی رنگ شده و آب حاوی قلیایی ها، سبب سفیدشدن و نرم شدنش می شوند.
لاک ها
ماده ای که امروزه به عنوان لاک شناخته می شود، در مقایسه با مواد و مصالح مصنوعی نسبتاً جدید است. هدف از تولید این لاک ها جانشین ساختن آن با جلا برای پوشش های شفاف است. بسیاری از لاک های جدید بر پایه نیتروسلولز، به همراه رزین های طبیعی و یا ساختگی و روانسازها به مصرف می رسند. این مواد متشکله در مخلوطی از حلال های فرار حل می شوند. پس از پریدن حلال، قشری از پوشش بر جای می ماند. روانسازها با شکنندگی رزین ها مقابله می کنند و در موقع کار با رزین آن را روان و جاری می سازند. ضمناً این مواد به بدنه لاک و دوام آن کمک می کنند. معمول ترین روان کننده ها، صمغ های استری هستند.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
