رنگینه ها را برای تأمین رنگ دلخواه مصرف می کنند. در حالتی که رنگ سفید باشد، بدنه و رنگینه هر دو یکی هستند. رنگینه ها به دو گروه اساسی تقسیم بندی شده اند، طبیعی و ساختگی (یا مصنوعی). رنگینه های طبیعی از منابع جانوری، گیاهی و مواد معدنی به دست می آیند. قسمت عمده رنگینه ها از منابع معدنی نظیر اکسید آهن، اکسید کرم، اکسید کبالت، سیناها، اخراها و امبرها هستند. بسیاری از ترکیبات مصنوعی رنگینه ها از گروه فتالوسیانین ها هستند. رنگینه های عمده شامل موارد زیر است.
رقیق کننده ها یا تینرها
رقیق کننده ها یا تینرها حلال های فراری هستند که نوعی وابستگی طبیعی به حامل رنگ دارند. حلال ها سبب جریان یافتن بهتر رنگ شده و در موقع مصرف رنگ می پرند. ترپنتین یکی از متداول ترین رقیق کننده ها است. برخی برش های نفتی (حلال ها) مانند نفتا و بنزین نیز به عنوان رقیق کننده به مصرف می رسند.
خشک کننده ها
خشک کننده ها نمک های آلی فلزات مختلف مانند آهن، روی، کبالت، سرب، منگنز و کلسیم هستند که به منظور تسریع در اکسیداسیون و سخت شدن حامل به کار می روند.
بدنه رنگ
بدنه رنگ که از گرد ماده ای جامد تهیه می شود، وظیفه ایجاد قدرت رنگ آمیزی و پوشاندن سطوح را عهده دار است. در رنگ های سفید، بدنه عمل رنگینه را نیز انجام می دهد. موادی که بیش از همه برای بدنه رنگ مصرف می شوند، شامل کربنات بازی یا سولفات بازی سرب (که بیش از همه رایج است)، اکسید روی، لیتوپون و اکسید تیتانیوم هستند.
این رنگ ها قدرت پوشانندگی خوبی دارند و پس از گذشت زمان، سطح مطلوبی برای رنگ آمیزی مجدد را به خاطر سف یدک زدن (آهکی شدن) تدریجی که در آنها اتفاق می افتد ارائه می دهد. در هر حال املاح سربی سمی هستند و به خاطر بخارهای سمی که ایجاد می کنند مصرف آنها در خارج بنا برای کارگران کم خطرتر است.
پرحجم کننده ها
پرحجم کننده ها (یا رنگدانه یارها) موادی هستند که از نظر شیمیایی بی اثرند و به منظور افزایش حجم و جلوگیری از ته نشینی مواد اکتیو رنگ به بدنه اضافه می شوند. گرد کربنات کلسیم، گرد سیلیس، سیلیکات آلومینیوم و سولفات باریوم همگی به عنوان رنگدانه یار مصرف می شوند.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
