در یک سیستم اعلام حریق شامل آشکارسازهای چندحسگری، هر آشکارساز دارای بیش از یک حسگر بوده و هر یک به یک مشخصه مختلف فیزیکی و یا شیمیایی حریق حساسیت داشته و پاسخ می دهد. هدف از ترکیب حسگر بدین طریق در واقع ارتقاء عملکرد سیستم در تشخیص حریق یا مقاوم بودن آن در برابر حداقل برخی انواع به خصوص از آژیر خطا یا هر دو است.
روش (در صورت وجود) ترکیب سیگنال ها از هر حسگر در سیستم های اعلام حریق چند حسگری انحصاری و تخصصی، متفاوت است. در برخی از این نوع سیستم ها، قابلیت قابل توجهی برای کاهش انواع آژیرها خطا وجود دارد.در بعضی آشکارسازهای چندحسگری می توان یک حسگر آشکارساز را از کار انداخت. این مورد می تواند در یک سیستم مرتبط با زمان به منظور کاهش آژیرها ی خطا به کار گرفته شود.
برای مثال، در یک آشکارساز چندحسگری حرارتی و نوری، می توان حسگر نوری را در طول روز غیرفعال کرد. در چنین مواردی، ضروری است که فواصل آشکارسازها بر مبنای حسگری با حداقل حساسیت (که در این مورد، حرارت است) تعیین شود.
آشکارسازهای نقطه ای
در مورد آشکارسازهای نقطه ای، مشخصه در نقاط تعریف شده ای از ناحیه مورد حفاظت آشکارسازی می شوند. در مقابل، آشکارسازهای خطی توانایی آشکارسازی مشخصه در امتداد خط تعریف شده ای داخل ناحیه مورد حفاظت را دارا هستند. در آشکارساز خطی جمع شونده، اثر مشخصه بر روی آشکارساز در طول خط جمع زده می شود، در حالی که آشکارساز خطی غیر جمع شونده، این امر رخ نداده و آشکارساز به نحوی عمل و رفتار می کند که گویا از تعداد بیشماری از آشکارسازهای نقطه ای در طول خط تشکیل یافته است.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
