ملاحظات مربوط به آرماتورهای پل های بتنی

حداقل سطح مقطع آرماتورهای طولی در قطعات فشاری با مقطع قوطی شکل 0/008 و حداکثر آن 0/08 سطح مقطع بتن قطعه است. این محدودیت باید در محل وصله های پوششی میلگردها نیز رعایت شود.
در هر دیواره از مقطع باید حداقل دو لایه میلگرد طولی، هر لایه در مجاورت یک وجه، پیش بینی شود. سطح مقطع میلگردها در هر دو لایه باید حدوداً مساوی باشند.

فاصله میلگردهای طولی از یکدیگر، مرکز تا مرکز، نباید بیشتر از 1/5 برابر ضخامت دیواره یا 300 میلیمتر در نظر گرفته شود.فاصله میلگردهای عرضی از یکدیگر، مرکز تا مرکز، نباید بیشتر از 1/25 برابر ضخامت دیواره یا 300 میلیمتر در نظر گرفته شود.در هر دیواره باید دو لایه آرماتورهای طولی به وسیله آرماتورهای دوخت بهم بافته شوند.

آرماتورهای دوخت باید در یک انتها به قلاب 135 درجه و در انتهای دیگر به قلاب 90 درجه ختم شوند و خم آنها آرماتورهای طولی و عرضی دیواره را مشترکاً در برگیرد. قطر این آرماتورها نباید کمتر از 6 میلیمتر در نظر گرفته شود و فاصله آنها از یکدیگر، در هر دو جهت قائم و افقی، نباید از 600 میلیمتر تجاوز کند.

آرماتورهای عرضی هر وجه دیواره ها را می توان در گوشه ها با آرماتورهای وجه دیگر، به کمک خم 90 درجه، پوشش و وصله کرد. بکارگیری وصله پوششی در ناحیه مستقیم این آرماتورها در صورتی مجاز است که در طول پوششی حداقل چهار آرماتور دوخت. که آرماتورهای طولی و عرضی را در برگرفته باشند.

آرماتورهای طولی واقع در گوشه های مقطع قوطی شکل، در مواردی که امکانپذیر باشد، باید با خاموت های بسته محصور شوند. چنانچه بکارگیری خاموت بسته مقدور نباشد می توان از یک زوج خاموت U شکل، که طول شاخه های آنها حداقل دو برابر ضخامت دیواره باشد، استفاده نمود.