این نوع بتن از لحاظ وزن مخصوص و مقاومت فشارى در محدوده بتن های سبک سازه اى و بتن سبک غیرسازه اى قرار دارد، به گونه اى که مقاومت فشارى آن ها بین 7 الى 17 نیوتن بر میلیمتر مربع و جرم مخصوص آنها 800 الى 1200 کیلوگرم بر متر مکعب است.
بتن سبک نیم سازه اى با سنگدانه هاى تولید شده از روش هاى تکلیس (آهکى شدن)، سنگدانه کلینکر، محصولات منبسط شده اى نظیر سرباره هاى منبسط شده، خاکستر بادى، شیل و اسلیت یا سنگدانه هاى تولیدى از مصالح طبیعى، مانند پوکه سنگ آذرین، سنگ هاى آذرین متخلخل یا توف، ساخته مى شوند.
با تجدید نظر و اصلاح ترکیبات تشکیل دهنده بتن های سبک، مى توان ساخت بتن هاى نیمه سازه اى را با سنگدانه هایى نظیر پرلیت، الیاف پلى استایرن و کف هاى اسفنجى گسترش داد. مقاومت بتن به طور معمول تابعى از وزن مخصوص آن است. کاربرد مواد افزونى نظیر تسریع کننده ها و روان کننده ها (مواد کاهش دهنده آب)، مى تواند در تغییر مقاومت بتن هاى ساخته شده با سنگدانه هاى مذکور مؤثر باشد.
بتن های سبک غیرسازه اى
این بتن براى مقاصد پرکننده و عایق بندى حرارتى و جدا کننده هاى سبک (تیغه هاى جداساز و عایق هاى صوتى در کف) مورد استفاده قرار مى گیرند. داراى جرم مخصوصى کمتر از 800 کیلوگرم بر متر مکعب بوده و با وجود جرم مخصوص کم، مقاومت فشارى آن مى تواند تا 7 نیوتن بر میلیمتر مربع باشد. مزیت عمده این نوع بتن شامل کاهش هزینه لازم براى تهویه گرمایى یا سرمایى فضاها و کاهش انتقال صوت بین طبقات و فضاهاى ساختمان است. بتن های سبک غیرسازه اى براساس ترکیب ساختمان خود، مى توانند به دو گروه جداگانه تقسیم بندى شوند.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
