خوردنگی در خاک
شدت خورندگی فلزات در زیر خاک، بستگی به آن دارد که فلز در مجاورت خاک دست خورده یا دست نخورده قرار گیرد. خورندگی لوله های در زیر خاک ممکن است مسایل جدی به وجود آورد، مگر آنکه اقدامات لازم و مناسب انجام گیرد.
حالت خاک دست خورده هنگامی به وجود می آید که گودالی برای قرار دادن لوله یا کابل کنده شود و یا هنگامی که گودالی برای قرار دادن یک پایه یا تیر فولادی حفر می شود و در این حالت وضعیت خاک با خاک مجاور که دست نخورده است کاملاً فرق می کند.
خوردنگی آهن و فولاد به طور عمده تحت تأثیر شرایط فیزیکی و شیمیایی خاک های مجاور است. مهم ترین عامل وجود اکسیژن است که با توجه به اهیمت آن باید تمایزی بین خاک های هواپذیر که به خاطر طبیعت رطوبت پذیریشان حاوی مقدار زاید اکسیژن و خاک های غیر هواپذیر که هیچگونه اکسیژن آزاد ندارند در نظر گرفته شود.
خاک های هواپذیر
خاک های هواپذیر مانند خاک های شنی و گچی، هوا به آسانی می تواند به لوله و سایر ابنیه فنی که در زیر خاک قرار داده شده اند برسد. این خاک ها آب را نیز به آسانی به خود می کشند و در نتیجه لایه ای از زنگ بر روی سطح فلز هنگامی که فلز مرطوب می شود ایجاد شده باعث جلوگیری از خورندگی بیشتر می شود.
خاک های غیر هواپذیر
خاک های غیر هواپذیر با وجود آنکه اکسیژن برای ایجادد خورندگی یکی از عوامل بسایر مهم است و این خاک ها هیچگونه اکسیژن آزاد ندارند ولی غالباً بسایر خطرناک هستند، زیرا حاوی نوعی باکتری هستند که باعث خور ندگی می شوند. این باکتری در خاک های سنگین رس، گل ساحلی و خاک های مشابه رشد و نمو می کند.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
