راه نامه کامیون سندی غیر قابل معامله است که جهت حمل کالا با کامیون مورد استفاده قرار می گیرد. این سند مخصوص حمل کنندگان با کامیون بوده و حدود مسئولیت های متصدیان حمل و نقل جاده ای را مشخص می نماید و معمولا در 6 الی 14 نسخه صادر می گردد که 3 نسخه آن اصلی می باشد که به امضا صادر کننده حمل کننده و گیرنده کالا می رسد و بقیه نسخ آن جهت گمرکات ورودی و خروجی کشورهای بین راه مورد استفاده قرار می گیرد. اهم اطلاعات مندرج در راه نامه کامیون به شرح زیر است:
این سند تحت مقررات ببین المللی حمل کالا از طریق جاده(CONVETION MERCHANDISE ROUTIER=CMR) صادر می گردد. این مقررات در سال 1956 جهت تامین منافع و حقوق دست اندرکاران حمل و نقل جاده ای و یکنواخت نمودن شرائط حاکم بر قرارداد حمل و نقل بین المللی کالا توسط سازمان IRU به وجود آمد و در سال 1978 نیز با توجه به نیاز، تغییرات و اصلاحاتی در مقررات مربوطه ایجاد گردید. در مقررات این کنوانسیون پیش بینی شده که چنانچه یکی از کشورهای مبدا و یا مقصد حمل و نقل عضو این کنوانسیون باشد مقررات در مورد کشور غیر عضو نیز حاکم و معتبر می باشد.
همانطور که گفته شد، راه نامه کامیون رسیدی است که حمل کننده پس از دریافت کالا به فورواردر یا عاملین حمل می‌دهد و متعهد به رساندن کالا به مقصد می باشد. به علاوه این رسید قابل انتقال نبوده و قابل ظهرنویسی جهت ترخیص کالا از گمرک نیز نمی باشد. ضمنا یک محموله ممکن است در چندین کامیون بارگیری شود که عاملین حمل بر مبنای آن بارنامه و یا FBL صادر می نمایند که به وسیله آن می توان مالکیت کالا را انتقال داد.
مقررات و کنوانسیون های ناظر بر حمل و نقل جاده ای
همانطور که می دانیم در صورتی که کالا از طریق جاده حمل گردد ممکن است از یک یا چند کشور بین راه عبور نماید تا به کشور مقصد وارد و در گمرک مقصد، کالا را تخلیه نماید. کشورهای بین راه جهت اطمینان از این که کامیون حامل کالا مقداری از کالا را داخل کشور آنها تخلیه ننموده و یا دارای کالای ممنوعه نمی باشد، اقدام به بازرسی کامیونهای ورودی نموده و پس از کنترل مدارک مربوطه و ذکر مقدار کالا، به کامیون مربوطه اجاز ترانزیت از خاک کشور خود را می دهند. این شیوه عمل باعث تاخیر در رسیدن کالا به مقصد نهایی و معطلی بیش از اندازه در گمرکات ورودی و خروجی کشورها می شود.
به منظور این نقیصه در سال 1959 مقرراتی جهت ایجاد تسهیلات در رابطه با تشریفات گمرکی کامیونهای حامل کالا که جاده های بین المللی تردد نموده و از گمرکات مرزی کشورهای بین راه عبور می کردند، به وجود آمد.
بر طبق مفاد این مقررا ت، موسسات حمل و نقل بین المللی با خرید دفترچه کارنه تیر برای هر سفر، پرداخت حقوق و عوارض گمرکی محموله کامیون را تضمین می کنند. این ضمانت توسط شرکت های حمل و نقل بین المللی به اتاق بازرگانی مبدا سپرده می شود و در مقابل، اتاق بازرگانی محل با در اختیار قرار گذاردن دفترچه کارنه تیر ضامن عبور ترانزیت کامیون مربوطه تا گمرک نهائی می گردد.
نظار بر حسن اجرای مقررات (تیر) به سازمان اتحادیه حمل و نقل بین المللی جاده ای معروف به ایرو IRU که یکی از سازمانهای وابسته به سازمان ملل متحد می باشد، محول گردیده است و اطاق بازرگانی کشور صادر کننده کارنه تیر که عضو سازمان IRU است، موسسه ضامن شناخته می شود.
دفترچه کارنه تیر عبارتست از دفترچه ای که توسط اتاق بازرگانی محل برای کامیونهایی که واجد شرایط مطابق با استاندارد تعیین شده در کنوانسیون تیر می باشند صادر می گردد. بدین طریق که موسسه حمل و نقل واجد شرائط، جهت هر سفر کامیون خود، اقدام به خرید یک دفترچه از اتاق بازرگانی مبدا نموده و ضمانتنامه معتبر به اتاق مزبور ارائه می نماید.
هر دفترچه کارنه تیر دارای 8 الی 14 صفحه می باشد و کامیون هایی که تحت مقررات کارنه تیر تردد می نمایند پس از بارگیری در گمرک مبدا، درب قسمت بار کامیون با سیم و سرب توسط گمرک مبدا پلمپ و ممهور و مشخصات مربوطه در کارنه تیر درج می گردد. در هنگام خروج از مرز کشور مبدا در صورت سالم بودن پلمپ درب کامیون، پس از تشریفات گمرکی به کامیون اجازه خروج داده شده و بدین ترتیب کامیون کالا به گمرک کشور مقصد هدایت می گردد. علی رغم آنکه مقررات کارنه تیر برای تسهیل امور موسسات حمل و نقل جاده ای و وسیله نقلیه مربوطه صارد می گردد، ولی در عمل برای صاحبان کالا نیز ایجاد اطمینان در حمل و نقل صحیح و بدون کم و کاست کالا می نماید.
لازم به ذکر است که ایران در سال 1349 به این کنوانسیون ملحق گردید.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
