گریس را می توان براساس نوع روغن بکار رفته درآنها به دو دسته تقسیم بندی نمود:
سفت کننده های اصلی که در ساخت گریس بکار می روند در دو دسته زیر طبقه بندی می شوند:
مواد افزودنی بهبود دهنده ای که در پروسه ساخت گریس های روان کننده استفاده می شوند شامل مواد بازدارنده اکسیداسیون و زنگ زدگی، مواد افزودنی پایین آورنده نقطه ریزش، مواد افزودنی ضد سائیدگی با قابلیت فشارپذیری بالا، مواد کاهش دهنده اصطکاک، مواد رنگی و... می باشند که نقش این مواد درگریس مانند نقش مواد مشابه در روغن های روان کننده است.براساس ترکیبات صابونی به کار رفته گریس ها به صورت زیر نیز دسته بندی می شوند:
گریس کلسیم
جزو اولین گریس های عرضه شده در صنعت بودند و امروزه تقریباً گریس های اولیه پایه کلسیم که به روش سرد تولید میشدند، تولید نمی شوند و جای خود را به گریس های پیچیده تر کلسیم کمپلکس داده اند.
گریس های کلسیم کمپلکس جزو گریسهای پر مصرف در صنعت هستند که قیمت مناسب و ضدآب بودن مهم ترین ویژگی های این گریس است.
گریس سدیم
بعد از گریس های کلسیم به بازار عرضه شدند و جزو گریسهای ارزان قیمت با کیفیت روانکاری خوب می باشند. مهم ترین نقطه ضعف این گریس ها ضد آب نبودن است.
گریس لیتیم
ابداع گریس لیتیوم در زمان جنگ جهانی باعث وقوع انقلاب در زمینه روانکاری شد. این گریس ویژگی های منحصر به فردی دارد که آن را به یک گریس هم کاره تبدیل می کند.
گریس لیتیم مقاومت خوبی در برابر شسته شدن با آب دارد و محدوده دمایی خوب این گریس آن را تبدیل به یک گریس عالی همه منظوره تبدیل کرده است.
گریس آلمینیوم
جزو گریس های با کیفیت و خاص تقسیم بندی می شوند. قیمت این گریس ها نسبت به سایر گریس ها کمی بالاتر است و عملکرد عالی برای کار در دمای بالا دارند.
گریس پلی اوره
برخلاف گریس های بالا، پایه غیر فلزی دارد و جزو گریس های با کیفیت چند منظوره تقسیم بندی می شوند. به واسطه اینکه صابون آن غیر فلزی است، خواص ویژه ایی دارد.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
