سنسور مجاورتی فتوالکتریک

سنسور مجاورتی فتوالکتریک:
سنسورهای مجاورتی نوع فتوالکتریک بسیار انطباق پذیر هستند و در سال های اخیر توانسته اند به خوبی مشکلات فراوان موجود در راه اندازه گیری صنعتی را حل کنند.

به دلیل پیشرفت بسیار سریع تکنولوژی فتوالکتریک، سنسورهای نوع فتوالکتریک اکنون قادر به تشخیص اشیا هدف با قطر کمتر از یک میلی متر و حتی در فاصله دورتر از 60 متر نیز هستند.

سنسورهای مجاورتی نوع فتوالکتریک بسیار متنوعی بر حسب روش انتشار نور و دریافت آن توسط گیرنده وجود دارند.

با این وجود تمام سنسورهای فتوالکتریک دارای تعدادی اجزای پایه ای و مشترک هستند. این اجزا عبارتند از یک منبع انتشار نور مانند دیودهای لیزر (Laser Diode) و یا دیودهای نشر نور (Light Emitting Diode)، یک گیرنده فتودیود (Photodiode) یا فتورزیستور (Phototransistor) برای دریافت نور ساطع شده و مدارات الکترونیکی طراحی شده برای تقویت سیگنال دریافتی.

منبع انتشار نور که گاهی اوقات فرستنده نیز نامیده می شود، یک پرتو (Beam) از نور مرئی (Visible) یا فروسرخ (Infrared) را به سمت گیرنده منتشر می کند.

تمام انواع سنسورهای مجاورتی نوع فتوالکتریک تحت اصول یکسانی عمل می کنند. بنابراین شناسایی خروجی آن ها بسیار آسان است.

اگر زمانی که هیچ نوری دریافت نمی شود، سنسور خروجی خود را تولید کند، اصطلاحا سنسور Dark-ON نامیده می شود.

اما اگر خروجی در هنگام دریافت نور تولید شود، سنسور از نوع Light-ON است.

بسته به نیاز و کاربرد، انتخاب نوع Dark-ON یا Light-ON باید قبل از تصمیم به خرید انجام شود و اگر سنسور دارای هر دو مد کاری باشد، باید در هنگام نصب توسط یک کلید یا سیم کشی مناسب، مد مورد نظر را انتخاب کرد.