واحد شبکه نوری (Optical Network Unit: ONU)

واحد شبکه نوری (Optical Network Unit: ONU):
در دو سناریو FTTN و FTTC تا نزدیکی محل کاربران، اطلاعات توسط فیبر های نوری به دستگاهی موسوم به ONU وارد می شود.

به طور مثال تا نزدیکی یا ابتدای یک شهرک مسکونی، اطلاعات توسط فیبر های نوری منتقل شده و از آن نقطه که دستگاه ONU در آن قرار دارد، تا محل اقامت کاربران، از زوج سیم های مسی در قالب خطوط (DSL) استفاده می شود.

در این نوع ارتباط، در سمت کاربر دستگاه های ONT وجود نداشته و کاربران باید از مودم های DSL استفاده کنند. نمونه ای از یک دستگاه ONU در شکل زیر نشان داده شده است.

شکل (22): دستگاه ONU مستقر شده در کابینتی در نزدیکی یک شهرک. اطلاعات از طریق فیبر های نوری به ONU وارد شده و از ONU از طریق کابل های مسی (سفید رنگ قطور در شکل) به سمت کاربران ارسال می شود.

به عبارت دیگر، در سناریو های FTTN و FTTC تنها ارتباط بین OLT و ONU از نوع فیبر نوری بوده و ارتباط بین ONU و کاربران از نوع کابل های مسی است. به جهت استفاده از کابل های مسی، واضح است که پهنای باند و نرخ انتقال داده کمتری نسبت به شبکه های FTTH شاهد هستیم.

تفاوت FTTN و FTTC نیز در مقدار فاصله دستگاه ONU تا کاربران است (شکل 11). هر چه فاصله ONU تا کاربران نهایی کمتر باشد، کیفیت خدمات بهتر است.

سرویس های جدید VDSL شرکت مخابرات که پهنای باند و سرعت بیشتری نسبت به نسل های قدیمی تر ADSL دارند، از این نوع ارتباط هستند. در شکل زیر نمونه ای از یک مودم VDSL آورده شده است.

شکل (23): نمایی از یک مودم VDSL، این مودم شبیه به مودم های آشنای ADSL است.

در جدول زیر مقایسه ای ساده بین تکنولوژی های مختلف DSL آورده شده است. همان طور که مشاهده می کنید پهنای باند VDSL2 نیز در مقابل شبکه های FTTH حرفی برای گفتن ندارد.