برهمکنش با ماده:
امواج الکترومغناطیسی بسته به فرکانس یا طول موج شان یا به طور دقیق تر با توجه به ناحیه ای که در آن جای می گیرند، به طور متفاوتی با مواد برهمکنش یا تعامل می کنند.

الکترومغناطیسی4

به طور خلاصه تعامل اصلی هر ناحیه با مواد را می توان در جدول زیر مشخص کرد. علم «اسپکتروسکوپی» (Spectroscopy) که به علم شناسایی مواد نیز معروف است، ابزارهای آن مبتنی بر طیف الکترومغناطیسی و نحوه تعامل امواج با ماده، توسعه پیدا می کند.

امواج رادیویی:
ایجاد نوسان دسته جمعی بارهای متحرک در جسم که با فرکانس پلاسما نوسان می کنند. به عنوان مثال می توان به حرکت نوسانی یک الکترون در آنتن اشاره کرد.

امواج میکروویو ~ امواج مادون قرمز دور (FIR):
تحریک اٌهمیک (گرمایی) پلاسما و ایجاد نوسان پلاسما (در اینجا پلاسما، گاز یونیده شده موسوم به حالت چهارم ماده است) / ایجاد چرخش مولکولی

امواج مادون قرمز نزدیک (NIR):
ایجاد ارتعاش مولکولی / ایجاد امواج الکترومغناطیسی که در سطح ماده (فلز) منتشر می شوند که به پلاسمون (به دلیل نوسان با فرکانس پلاسما) معروف اند.

ناحیه مرئی:
تحریک الکترونی مولکولی (مثل مولکول های رنگدانه در شبکیه چشم انسان / ایجاد امواج الکترومغناطیسی که در سطح ماده (فلز) منتشر می شوند که به پلاسمون (به دلیل نوسان با فرکانس پلاسما) معروف اند.

فرابنفش:
تحریک مولکولی و اتمی / یونیزه کردن / رهاسازی الکترون (اثر فوتوالکتریک)

اشعه X:
تحریک مولکولی و اتمی / یونیزه کردن / پراکندگی کامپتون (برای اعداد اتمی کم)

امواج گاما:
آزادسازی الکترون ها از اتم هایی با هسته سنگین / پراکندگی کامپتون (برای همه اعداد اتمی) / تحریک و تفکیک هسته اتم

امواج پر انرژی گاما:
تحریک و تفکیک هسته اتمی / تولید ذره و پاد ذره (به طور مثال یک فوتون با انرژی حداقل دو برابر جرم سکون الکترون (1.02MeV) می تواند به یک الکترون و یک پوزیترون تبدیل شود)