مقابله با جریان های هجومی در ترمیستور

مقابله با جریان های هجومی در ترمیستور:
همان طور که دیدیم، از ترمیستورها به عنوان ترنسدیوسرهای حساس به دمای مقاومتی استفاده می شود.

اما نکته ای وجود دارد و آن این است که مقاومت یک ترمیستور نه تنها در اثر تغییر دمای محیط، بلکه با تغییر دمای ناشی از جریان گذرنده از خودش که سبب تولید گرما می شود نیز تغییر می کند.

طبق قانون اهم، وقتی در اثر اعمال یک اختلاف ولتاژ، جریان از مقاومت R عبور کند، توانی به شکل گرما و طبق رابطه I2R تلف خواهد شد. به دلیل این اثر خودگرمایی، مقاومت تریستور در اثر عبور جریان تغییر می کند.

تجهیزات الکتریکی سلفی یا القایی مانند موتورها، ترانسفورماتورها، بالاست لامپ و… در هنگام روشن شدن، جریان هجومی بالایی می کشند.

با اتصال ترمیستورهای سری می توان به طور قابل توجهی این جریان های اولیه بزرگ را به یک مقدار ایمن کاهش داد.

ترمیستورهای NTC با مقادیر کم مقاومت سرد (در 25 درجه سانتی گراد)، معمولاً برای تنظیم جریان مورد استفاده قرار می گیرند.

نمودارهای شکل زیر، تأثیر ترمیستور را در محدود کردن جریان هجومی نشان می دهند.

محدودکننده های جریان هجومی، انواعی از ترمیستورهای سری هستند که در صورت عبور جریان بار از آن ها، مقاومتشان به یک مقدار بسیار کم کاهش پیدا می کند. در لحظه شروع به کار، مقدار مقاومت سرد (مقاومت پایه) ترمیستورها به خوبی جریان هجومی بار را کنترل خواهد کرد.

سرعت پاسخ یک ترمیستور محدود کننده جریان با ثابت زمانی آن داده می شود. ثابت زمانی، مدت زمانی است که طول می کشد تا مقدار مقاومت به 63 درصد (یعنی1به1/e) کل تغییرات برسد.

برای مثال، فرض کنید دمای محیط از صفر به 100 درجه سانتی گراد تغییر کند. در نتیجه، 63 درصد ثابت زمانی برابر با مدتی است که طول می کشد تا تریستور به یک مقدار مقاومتی در 63 درجه سانتی گراد برسد.

ترمیستورهای NTC در مقابل جریان های هجومی بالا از مدار حفاظت می کنند و مقدار مقاومت آن ها در مقدار بسیار کمی باقی می ماند.

در این مورد، مزیت این است که ترمیستورها قادرند به طور مؤثری جریان های هجومی بالاتری را نسبت به مقاومت های ثابت محدود کننده جریان با مصرف توان مشابه کنترل کنند.