به خصوص در موتورهای احتراق، روغن ممکن است پس از مدت زمان طولانی استفاده با سوخت مخلوط شود و در نتیجه نازکی در فیلم روغن ایجاد شود. ورود مواد خارجی، سوخت یا آب نیز دلیل افت نقطه اشتعال روغن های دیگر است. اگر نقطه اشتعال نمونه روغن به زیر 150 درجه سانتی گراد برسد، باید روغن را تغییر داد تا خطر آتش سوزی کاهش یابد.
دلیل اساسی نیاز به اندازه گیری های نقطه اشتعال ارزیابی خطر ایمنی یک مایع یا نیمه جامد با توجه به قابل اشتعال بودن آن و سپس طبقه بندی مایع در یک گروه است. هرچه دمای نقطه اشتعال کمتر باشد، خطر بیشتر می شود. سپس از این طبقه بندی برای هشدار خطر و استفاده از اقدامات احتیاطی صحیح هنگام استفاده، ذخیره یا حمل مایع استفاده می شود.
مشخصات برای مقاصد کنترل کیفیت و همچنین برای کنترل خطر اشتعال، مقادیر نقطه اشتعال را نقل می کنند. تغییر در نقطه اشتعال می تواند وجود آلاینده های فرار خطرناک را نشان دهد. طبقه بندی مواد شیمیایی از جمله فرآورده های نفتی به شناسایی خطرات یک ماده یا آماده سازی کمک می کند. مهم است که طبقه بندی خطر درست باشد، در غیر این صورت ممکن است برچسب، برگه اطلاعات ایمنی و بسته بندی به اشتباه تعیین شده باشد. این می تواند عواقب جدی برای کاربر نهایی داشته باشد.
جهت اندازه گیری این شاخص، اگر یک روش نقطه اشتعال در مشخصات یا آیین نامه محصول مشخص شده باشد، آن روش باید اولین انتخاب باشد. هنگام آزمایش به طور خاص برای آلودگی یا آلاینده ها، روش های آزمایش خاص از سایر روش ها مناسب ترند. به طور کلی، یک روش آزمون تعادل برای آزمایش نمونه هایی که ممکن است حاوی آثاری از آلاینده های فرار باشد، توصیه می شود. هنگام انتخاب روش نقطه اشتعال برای ادغام در مشخصات یا مقررات محصول، مهم است که نوع محصول در محدوده روش آزمایش قرار گیرد و دامنه دمای محصول با روش آزمایش پوشانده شود.
اگر محصول در محدوده محصول نباشد، ممکن است آزمایش برای محصول نامناسب باشد یا دقت ذکر شده اعمال نشود. هنگام آزمایش مواد شیمیایی، مواد معدنی یا مواد خورنده، توصیه می شود که بررسی کنید که آیا جام لیوان مناسب است و گازهای قابل اشتعال تولید نمی کند و در اثر واکنش شیمیایی آسیب نمی بیند. بسیاری از دستگاه های تست نقطه اشتعال با لیوان های تست استیل در دسترس هستند.دو طبقه کلی از آزمون های نقطه اشتعال وجود دارد: جام باز و جام بسته.
CLA5 - تستر فنجان باز اتوماتیک
در ابتدا آزمون فنجان باز CLA 5 برای ارزیابی خطرات احتمالی نشت مایعات ایجاد شد. در حالی که فنجان و مایع در حال گرم شدن است، یک منبع اشتعال به طور افقی از سطح مایع عبور می کند تا آزمایش کند که آیا بخارات "چشمک می زنند". اگر آزمایش در افزایش درجه حرارت نمونه آزمایش تکرار شود، ممکن است به نقطه ای برسد که در آن نمونه بدون استفاده بیشتر از منبع جرقه زنی ادامه یابد، که بیان کننده نقطه آتش است.
دقت تست های فنجان باز نسبت به آزمایش های فنجان بسته ضعیف تر است زیرا بخارهای تولید شده در اثر حرارت دادن نمونه آزمایش برای فرار به جو آزاد هستند و بیشتر تحت تأثیر شرایط محلی آزمایشگاه قرار می گیرند. وقتی آزمایش های فنجان باز در دمای بالاتر از محیط انجام می شود، نتیجه معمولاً بالاتر از نتیجه آزمایش فنجان بسته به دلیل کاهش غلظت بخارات است.
PMA 5 - تستر خودکار فنجان بسته
آزمایش فنجان بسته PMA 5 حاوی بخارهای تولید شده است و اساساً شرایطی را که در آن منبع احتمالی احتراق به طور تصادفی به یک ظرف وارد می شود، شبیه سازی می کند. در این آزمایش یک نمونه آزمایشی به یک فنجان وارد می شود و یک درب بسته به بالای فنجان نصب می شود. فنجان و نمونه آزمایش گرم می شود. پس از آن، دیافراگم ها در درب باز می شوند تا هوا به فنجان برسد و منبع جرقه زنی در بخارات فرو رود تا آزمایش فلاش شود. لیوان بسته به دلیل دقت بیشتر در مشخصات و مقررات محصول مورد استفاده قرار می گیرد.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
