کاربرد های عنصر رادون

همانطور که می دانید، ایزوتوپ های یک عنصر، تنها در تعداد نوترون ها با یکدیگر تفاوت دارند. رادون دارای 39 ایزوتوپ شناخته شده است. جرم اتمی این ایزوتوپ ها در محدوده 193 تا 231 قرار گرفته است. پایدار ترین ایزوتوپ پرتوزای رادون، 222Rn است که محصول فروپاشی (ایزوتوپ های دختر خوانده) رادیوم 226 (226Ra) می باشد.

این رادیو ایزوتوپ با نیمه عمر 3/823 روز، ذرات آلفای پرتوزا تابش می دهد. ایزوتوپ پرتوزای 220Rn، حاصل تجزیه عنصر توریوم (Thorium) می باشد. این ایزوتوپ، تورون نامیده می شود و نیمه عمری برابر با 55/6 ثانیه دارد. این ایزوتوپ نیز پرتوی آلفا از خود می تاباند. ایزوتوپ رادیواکتیو 219Rn، از عنصر آکتینیوم (Actinium) گرفته شده است. از این جهت، آکتینون نامیده می شود. این ایزوتوپ که تاباننده پرتو آلفا می باشد، نیمه عمری برابر با 3/96 ثانیه دارد.

در اوایل قرن بیستم، از گاز رادون در پرتو پزشکی و برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده شده است. اما با فهمیدن این نکته که پرتو گیری با پرتو های یون ساز، می تواند باعث اختلالات ژنتیکی و همچنین تولید سلول های سرطانی شود (به دلیل ایجاد رادیکال های آزاد در بدن)، این روش منسوخ شد.

علاوه بر آن، تصور می شد که پرتو گیری با رادون، می تواند در بهبود بیماری های سیستم ایمنی تأثیر گذار باشد. از این رو، به منظور درمان بیماری هایی همچون آرتروز ها کاربرد داشت. این کاربرد نیز متوقف شده است. امروزه بعضی بیمارستان ها، با پمپاژ گاز رادون از یک منبع رادیومی و ذخیره کردن آن در لوله هایی بسیار کوچک (سوزن یا دانه) رادون تولید می کنند که در موارد درمانی مورد استفاده قرار می گیرد.

در علوم اتمسفری، می توان با کمک غلظت گاز رادون در فضای باز، تا حدودی به ردیابی توده های هوا پرداخت. همچنین از گاز رادون در مطالعات هیدرولوژی (آب شناسی)، برای بررسی فعل و انفعالات و میزان نفوذ آب های زیر زمینی به آب چشمه ها، نهرها و رودخانه ها بکار گرفته می شود. به علاوه، با مطالعه بر روی تغییرات غلظت گاز رادون می توان به پیش بینی زمین لرزه نیز پرداخت.

ترکیبات عنصر رادون

محققان در گذشته تصور می کردند که رادون نیز مثل سایر گاز های کمیاب، از لحاظ شیمیایی بی اثر است. اما تحقیقات نشان داده است که بعضی از ترکیبات رادون وجود دارند. از جمله این ترکیبات می توان به رادون دی فلورید (RnF2) اشاره کرد. در واقع، عنصر فلور می تواند با رادون واکنش دهد. در این صورت فلورید رادون کلاثریت های (clathrates) رادون گزارش شده است.