استفاده از مواد پرتوزا در صنعت شیشه

مواد پرتوزا به طور طبیعی در پوسته زمین، کف و دیوارهای خانه ها، مدارس، مطب ها و غذاهایی که می خوریم و می نوشیم وجود دارد. در هوای تنفسی ما گازهای پرتوزا وجود دارد و در بدن خودمان نیز ماهیچه ها، استخوان ها و بافت های مختلف حاوی مواد پرتوزا طبیعی می باشند.

پرتوزایی بخشی از زمین ماست و در تمام مدت وجود داشته است. بیشتر تشعشعاتی که در زمین در معرض آن هستیم از خورشید و ستارگان موجود در فضای خارج است. ما به طور مداوم با این اشعه ها بمباران می شویم اما به طور نسبی توسط جو پیرامون زمین در برابر آن ها محافظت می شویم.

کسانی که در سطح دریا هستند از کسانی که در ارتفاعات می باشند تشعشعات کمتری دریافت می کنند زیرا جو محافظ با افزایش ارتفاع نازک می شود به عبارت دیگر شخصی که در مناطق کوهستانی زندگی می کند دو برابر بیشتر از این نوع اشعه ها را نسبت به کسی که در سطح دریا زندگی می کند، دریافت می کند.

ظروف شیشه ای، به خصوص ظروف شیشه ای عتیقه با رنگ زرد یا مایل به سبز می توانند حاوی مقادیر اورانیوم باشند. از چنین شیشه های حاوی اورانیوم غالباً به عنوان شیشه قناری یا وازلین یاد می شود. جمع کنندگان شیشه اورانیوم را برای درخشش جذابی که هنگام قرار گرفتن شیشه در معرض نور سیاه تولید می شود، دوست دارند

. حتی شیشه های معمولی می توانند حاوی مقادیر کافی پتاسیم -40 یا توریم -232 باشند که با یک ابزار نظرسنجی قابل تشخیص است. لنزهای دوربین قدیمی (دهه های 1950 تا 1970) اغلب از پوشش های توریم 232 استفاده می کنند تا شاخص شکست نور را تغییر دهند.

کودهای تجاری برای تأمین سطوح مختلف پتاسیم، فسفر و نیتروژن طراحی شده اند. چنین کودهایی به دو دلیل می توانند حاوی مواد پرتوزا قابل اندازه گیری باشند. پتاسیم به طور طبیعی پرتوزا است و فسفر را می توان از سنگ فسفات که حاوی مقادیر بالای اورانیوم است، به دست آورد.

غذاها حاوی انواع مختلفی مواد پرتوزا طبیعی است. اگرچه مقادیر پرتوزایی مواد غذایی بسیار کم است، اما هنگام حمل و نقل به صورت عمده، مواد غذایی باعث ایجاد زنگ هشدارهای مانیتور تابش در گذرگاه های مرزی می شود که دلیل آن وجود نمک کم سدیم می باشد که اغلب حاوی پتاسیم -40 است.