بتائین یک ماده مغذی شناخته شده در تغذیه جوجه های گوشتی است که در گذشته عمدتاً به عنوان بتائین بی آب استخراج شده از چغندر قند استفاده می شده است. امروزه بتائین هیدروکلرید مصنوعی نیز برای استفاده در تغذیه حیوانات استفاده می شود.آخرین تحقیقات نشان می دهد که خواص تغذیه ای محصولات طبیعی و مصنوعی این ترکیب شیمیایی با یکدیگر برابر هستند.
این ماده از طریق اثنی عشر در بدن حیوانات جذب می شود و از طریق مجموعه ای از واکنش های آنزیمی (انتقال متیلاسیون) که در میتوکندریایی سلولهای کبد و کلیه رخ می دهد، کاتابولیز می شود. نقش فیزیولوژیکی اصلی بتائین این است که به عنوان یک اسمولیت و به عنوان اهدا کننده متیل عمل کند (انتقال متیلاسیون).
این ترکیب به عنوان یک اسمولیت (ویژگی های زوجی دوقطبی) احتباس آب درون سلولی را افزایش می دهد و بنابراین از آنزیم های درون سلولی در برابر غیر فعال شدن ناشی از اثرات اسمزی محافظت می کند. این ماده به عنوان یک اهدا کننده متیل در چرخه متیونین (عمدتا در کبد) شرکت می کند و می تواند بیشتر در واکنش های انتقالی برای سنتز مواد ضروری مانند کارنیتین و کراتین استفاده شود.
این ترکیب سالهاست که در تغذیه جوجه های گوشتی مورد استفاده قرار می گیرد. شواهد علمی ارائه شده است که نشان می دهد بتائین عملکرد تولید را بهبود می بخشد و جایگزین سایر اهدا کنندگان گروه متیل می شود. برای کمک به پرندگان در هنگام تنش گرمایی و بهبود ویژگی های ذبح نیز بسیار کارایی دارد. آزمایشات کاربردی عملی با پرندگانی که در طول تنش گرمایی از بتائین تغذیه می کردند، به وضوح بهبود مورد انتظار و در نتیجه نحوه عملکرد آن را به عنوان یک محافظ اسمو نشان داده اند.
در گذشته بسیاری از متخصصان تغذیه این ترکیب را به عنوان افزودنی خوراک ارزیابی کردند و به همین دلیل ممکن است کاربردهای آن در تغذیه جوجه های گوشتی مورد تجدید نظر قرار گیرد، زیرا تولید بتائین هیدروکلرید نسبت به نوع تولید شده از چغندر قند، بسیار راحت تر بوده و قیمت تمام شده آن نسبت به نوع طبیعی این ترکیب بسیار کمتر می باشد.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
