کاربرد پلی وینیل پیرولیدون

پلی وینیل پیرولیدون (PVP) که به آن پوویدون نیز گفته می شود، پلیمری مصنوعی است که از پلیمریزاسیون رادیکال مونومر N-vinylpyrrolidone به دست می آید. در سال 1939 والتر جی رپ دانشمند آلمانی این فرآیند را از طریق تحقیقات شیمی استیلن خود ثبت کرد. این ترکیب غیر سمی، غیر یونی، بی اثر، مقاوم در برابر دما، پایدار درpH، زیست سازگار است.

در دهه 1940 در ابتدا PVP به عنوان حجم دهنده پلاسما استفاده می شد. در دهه 1950 این ترکیب وارد بازار اسپری مو شد به عنوان عامل ثابت کننده مو مورد استفاده قرار گرفت. بعدها نقش مفید PVP در داروسازی، زیست پزشکی، لوازم آرایشی و صنایع غذایی مشخص شد.

به دلیل خواص فیزیکی و شیمیایی منحصر به فرد، پیشرفت هایی در سنتز PVP برای به دست آوردن انواع مختلف هموپلیمرهای با وزن مولکولی متفاوت، کوپلیمرها و PVP پیوندی صورت گرفته است.اسپری های موی PVP می تواند یک فیلم مرطوب و شفاف روی موها ایجاد کند که براق است و اثر نرم کنندگی خوبی دارد. PVP سازگاری خوبی با انواع محرک ها دارد و همچنین در برابر خوردگی مقاوم است.

به طور گسترده ای در حالت دادن مو، به عنوان فیلم قبل در شانه زدن، به عنوان کراتینین و تثبیت کننده لوسیون ها و کرم های مراقبت از پوست، مواد اولیه برای لوازم آرایشی چشم و صورت و پایه رژ لب، و همچنین به عنوان پراکنده کننده رنگ مو و شامپو استفاده می شود.

فوم تثبیت کننده PVP دارای اثر سم زدایی است و می تواند اثرات سوزش داروهای دیگر را روی پوست و چشم کاهش دهد. همچنین به عنوان مواد شوینده خمیر دندان، مواد ژل کننده و پادزهر استفاده می شود.اشکال اصلی PVP حساسیت آن به رطوبت است که می توان با استفاده از کوپلیمر وینیل استات این مسئله را حل کرد. علاوه بر این PVP همچنین کاربرد گسترده ای در صنایع داروسازی، نوشیدنی و نساجی دارد.

پلی وینیل پیرولیدون عمدتا به عنوان کمک کننده دارویی، سازگار کننده خون، ضخیم کننده لوازم آرایشی، تثبیت کننده های لاتکس و روشن کننده آبجو استفاده می شود.PVPدر قالب محلول یا فیلم درجه سازگاری بالایی با انواع مختلف محلول نمک معدنی، بسیاری از رزین های طبیعی و مصنوعی و سایر مواد شیمیایی دارد.