تیوسیانات جیوه چیست؟

تیوسیانات جیوه به صورت پودر کریستالی سفید رنگ و بی بوی در جهان در دسترس است. این پودر در آب نامحلول بوده و متراکم تر از آب است، از این رو در آب فرو می رود. در صورت استنشاق و بلع بسیار سمی است. تیوسیانات جیوه (II) یک ترکیب معدنی با فرمول شیمیایی Hg (SCN) 2 است.هنگامی که مشتعل می شود، یک شعله بزرگ و در حال گسترش تولید می کند، که به عنوان مار فرعون شناخته می شود.

این ترکیب شیمیایی دارای CAS نامبر 592-85-8 است و با نام های دیگری همچون ایزوتیوسیانات مرکوریک، سولفوسیانید مرکوریک، جیوه دی (تیوسیانات)، تیوسیانیک اسید، نمک جیوه (II) نیز شناخته می شود.

تیوسیانات جیوه (II) از یک نمک Hg2 + و آنیون تیوسیانات تشکیل شده است. این پودر در دمای اتاق یک جامد پایدار است. بسته به خلوص این ترکیب شیمیایی می تواند رنگ خاکستری نیز داشته باشد. ترکیبات جیوه بسیار سمی هستند و هنگام کار با تیوسیانات جیوه باید از تجهیزات حفاظتی استفاده کرد. اگرچه این ترکیب شیمیایی گران قیمت است ولی از نظر تجاری در دسترس است.

عنصر جیوه یک فلز سنگین نقره ای رنگ است که در دمای استاندارد مایع است و به دلیل تحرک و کشش سطحی بالا شهرت دارد. هر دوی این عوامل باعث می شود که روی سطوح بچرخد و به شکل گلوله ای در آید. علاوه بر این، این فلز چگالی بالایی دارد که به اکثر فلزات دیگر اجازه می دهد در بالای آن شناور شوند. زمانی برای تولید محصولاتی مانند باتری ها، چراغ های فلورسنت، دماسنج ها و موارد دیگر استفاده می شد. با این حال، با گذشت زمان به دلیل سمیت بالا با مواد ایمن تری جایگزین شده است.

نماد شیمیایی فلز جیوه Hg است که مخفف نام اصلی آن hydrargyrum است. در زبان یونانی، این کلمه به معنی آب زنده است که اشاره به حرکت جیوه بر روی سطوح صاف دارد. به همین دلیل، آن را به عنوان روان نیز می شناسند. علاوه بر این، نام فعلی آن از خدای رومی مرکوری گرفته شده است که به سرعت و تحرک معروف بود.

جیوه تنها فلزی است که در دمای اتاق مایع است. تا قرن بیستم از جیوه برای درمان بیماری سیفلیس استفاده می شده است. متخصصان طب آن زمان معتقد بودند که جیوه می تواند باعث ترشح بزاق بیمار شود. عوارض جانبی مصرف این فلز شامل زخم لثه، از دست دادن دندان و مرگ بوده است.

عنصر جیوه به ندرت در پوسته زمین یافت می شود. این ماده در درجه اول در ماده معدنی سینابار که به آن سولفید جیوه نیز گفته می شود، یافت می شود. اسپانیا و ایتالیا حدود 50 درصد از ذخایر سنگ معدن سینابار را در اختیار دارند. دو نوع جیوه در طبیعت وجود دارد، یکی قرمز و دیگری نقره ای است. برای استخراج جیوه از کانی، ابتدا باید آن را گرم کرد. سپس، بخارات متراکم شده و جمع آوری می شود. اگرچه بسیار نادر است، اما سنگ معدن جیوه را می توان در نزدیکی مناطق آتشفشانی و چشمه های آب گرم نیز یافت.

جیوه برای بدن انسان بسیار سمی است و دارای اثرات حاد و طولانی مدت است. بیشتر موارد مسمومیت جیوه در انسان ناشی از مصرف ماهی یا آمالگام (مواد پرکننده) دندان است. به عنوان مثال هزاران نفر در اثر خوردن غذاهای دریایی پس از ریختن ضایعات جیوه در خلیج میناماتا در ژاپن جان باختند.بخارات جیوه بسیار سمی تر هستند. نمک های جیوه (II) سمی تر از نمک های جیوه (I) در نظر گرفته می شوند و ترکیبات ارگانو جیوه خطرناک ترین آنها هستند که باعث مرگ کارن وترهان، شیمیدان معروف در سال 1997 شد.