سنگ سرپانتین چیست؟

کریزوتیل، آنتی گوریت و لیزاردیت سه کانی اصلی سرپانتین هستند. بسیاری از کانی های دیگر نیز در آن وجود دارند که بیشتر آنها نادر هستند. این کانی ها دارای خصوصیات فیزیکی مشابه هستند و با فرایندهای مشابه شکل می گیرند. آنها غالباً به صورت مخلوط های ریزدانه دیده می شوند و تشخیص آنها در داخل سنگ دشوار است. معمولاً زمین شناسان برای ساده سازی ارتباطات به جای استفاده از نام های خاص، این مواد را سرپانتین می نامند.

پیدایش سرپانتین ها مدیون فرایندهای زمین شناسی ای در حدود چیزی کمتر از 440 میلیون سال پیش در اعماق است. کانی های سرپانتین در جایی ایجاد می شوند که پریدوتیت، دونیت و سایر سنگهای اولترامافیک دچار دگرگونی هیدروترمال می شوند. سنگهای اولترامافیک در سطح زمین نادر هستند اما در موهوی پوسته اقیانوسی، مرز میان پوسته و گوشته زمین به وفور یافت می شوند.

آنها در مرز ورقه های همگرا دگرگون می شوند که در آن یک صفحه اقیانوسی به داخل گوشته پایین فشار می آورد. این جایی است که آنها تحت دگرگونی هیدروترمال قرار می گیرند. منبع آب برای این فرآیند، آب دریا است که در سنگها و رسوبات تختال اقیانوسی ریخته می شود.

در طی دگرگونی هیدروترمال، کانی های الیوین و پیروکسن به کانی های معدنی سرپانتین تبدیل یا جایگزین می شوند. برخی از سنگهای دگرگونی تولید شده در اینجا تقریباً به طور کامل از گروه سرپانتین ها تشکیل شده اند. این سنگ های غنی از سرپانتین به عنوان "سرپانتینیت" شناخته می شوند.

مناطق وسیعی از سطح زمین توسط سرپانتینیت ها پوشانده می شوند. این مناطق نزدیک مرزهای ورقه ای همگرا کنونی یا قدیمی رخ می دهد. آنها مکانهایی هستند که بقایای یک صفحه اقیانوسی در سطح پدیدار می‌شوند. قسمت باقیمانده صفحه یا به زمین رانش و یا به لبه توده خشکی برافزوده می شود، یا اینکه در اثر بالا آمدگی و در معرض هوا فرسایش میابد. این مناطق در معرض صفحه اقیانوسی به عنوان افیولیت شناخته می شوند. آنها اغلب منبع کانی های ارزشمندی هستند که ممکن است شامل مگنیتیت، کرومیت، کریزوپراز، یشم و سرپانتین باشد.