وقتی بانک ( بانک تائید کننده)، با اجازه یا در خواست بانک گشاینده، اعتباراسنادی غیر قابل برگشتی را تائید می کند، این تائیدیه علاوه بر تعهد بانک گشاینده شامل تعهد قطعی بانک تائید کننده نیزمی گردد مشروط بر این که اسناد مقرر به بانک تائید کننده یا هر بانک معین دیگری درسر رسید یا قبل از سررسید ارائه و مواد وشرایط اعتبار اسنادی رعایت شده باشد.این تعهد نسبت به پرداخت، قبولی نویسی برات (بروات) و یا معامله اسناد می باشد.
با توجه به این که اعتبار اسنادی غیر قابل برگشت تائید شده تعهد بانک گشاینده و نیز تعهد بانک تائید کننده است، ذینفع در خصوص پرداخت وجه اطمینان مضاعف دارد. متعهد دوم(بانک تائید کننده) تعهد می کند که نسبت به ایفای تعهد برات صادر شده تحت اعتبار اسنادی، با رعایت مواد و شرایط اعتبار اسنادی، اقدام کند.
معمولا ذینفع، نوع اعتبار اسنادی وموقعیت مالی بانک گشاینده را مورد توجه قرار می دهد. اگر بانک گشاینده بانکی طراز اول تلقی شود ممکن است دیگر نیازی نباشد که بانک دیگری اعتبار اسنادی را تائید کند. با وجود این، ممکن است ذینفع بخواهد یکی از بانک های کشور خودش اعتبار اسنادی و پرداخت مربوط به آن را تضمین کند. در چنین شرایطی ذینفع باید دقیقا بررسی کند که آیا این تائیدیه واقعا تعهد جداگانه ای در اعتبار اسنادی محسوب می گردد یا نه.
تائیدیه نهفته توافقی بین بانک تائید کننده و ذینفع اعتباراسنادی است که به موجب آن یک بانک، " تائیدیه خود را به اعتبار اسنادی اضافه می کند" اگر چه بانک گشاینده مجوز ین کار را نداده باشد.ذینفع تمایل دارد که تضمین " بانک تائید کننده" را به دست آورد وحاضر به پرداخت "کارمزد تائیدیه" مقرر نیز هست اما، ذینفع تمایل ندارد از متقاضی بخواهد که بانک گشاینده دستوربدهد که بانک دیگری را مجاز به تائید اعتبار اسنادی خود بنماید.
تنها زمانی که بانک گشاینده درخواست کند یا اجازه بدهد، بانک دیگر (بانک تائید کننده) مجاز است اعتبار اسنادی را تائید نماید. بنابراین، اگر بانک گشاینده چنین در خواست یا اجازه ای را صادر نکرده باشد، بانک دیگر نمی تواند اعتبار اسنادی را تائید کند.
با این حال، واقعیت این است که چنین"تائیدیه" غیر مجازی ممکن است مسئولیت بانکی را که اعتبار اسنادی را در مقابل ذینفع "تائید" کرده است افزایش دهد، زیرا بدون رجوع این بانک( به عنوان بانک تائید کننده) به بانک گشاینده که به وضوح از بانک دوم درخواست افزون تائیدیه را نکرده ویا چنین مجوزی را نداده است، تمامی مسئولیت بر دوش بانک دوم قرار می گیرد."بانک تائید کننده" حقوق مشابه بانک گشاینده را نسبت به اعتبار اسنادی نخواهد داشت وبه هیچ عنوان در چهارچوب مقررات یو. سی. پی.«بانک تائید کننده» محسوب نمی گردد.
در واقع، در اینجا "تائیدیه ای" وجود ندارد بلکه ترتیبات جداگانه ای بین ذینفع و"بانک تائد کننده" هست که اعتبار اسنادی را تائید می کندو به موجب این اعتبار، بانک یاد شده به طورغیر قابل برگشت متعهد است که(مشروط به رعایت مواد اعتبار) برات(بروات) و/ یا اسنادی را که ذینفع صادرکرده و ارائه داده است، ومعمولا بدون حق رجوع می باشد، خریداری نماید یا تنزیل کند.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
