چطور می توان سنگ کلسیت را تشخیص داد؟

سختی پایین و شکل بلوری آن می تواند تا حد زیادی راهگشا باشد. ولی یک روش ساده تر البته تخریبی نیز وجود دارد!: هیدروکلریک اسید.در حقیقت هیدروکلریک اسید به کربنات کلسیوم که ماده تشکیل دهنده کلسیت است حمله کرده و می تواند کلسیم موجود در آن را به راحتی آن را حل کند. این موضوع در از بین بردن کلسیت های مزاحم چسبیده روی بلورهایی چون کوارتز و.. بسیار عالی است زیرا هیدروکلریک اسید روی کوارتز اثری ندارد.

این واکنش که همراه با حباب (گاز (CO2 هست راه حل خوبی برای تشخیص کلسیت می باشد.توجه کنید که از همان جوهرنمک های معمول بازار (30% هیدروکلریک اسید) نیز می توانید در این آزمایش استفاده کنید. همچنین اصول ایمنی مثل ماسک و دستکش مخصوص نیز فراموش نکنید.

بلورهای کلسیت با کیفیت بالا بسیار کمیابند و می توان آنها را برای تراش نگین نیز استفاده نمود. هرچند سختی بسیار پایین آن و همچنین ضربه پذیری بسیار بالای آن سبب شده از آن کمتر در جواهرسازی استفاده شود. تنوع رنگ و شکلهای جالب نتراشیده آن سبب شده به عنوان سنگی کلکسیونی و دکوری قابل استفاده باشد.

نمونه های شفاف آن در جزیره ایسلند بسیار شفاف و بی رنگ بوده و آنها را با تراش کابوشن میتراشند که بعضا دارای پدیده چشم گربه ای صورتی رنگی هستند. در حقیقت هم بستری سنگ کلسیت را می توان با انواع سنگ کوارتز از آمیتیست گرفته تا عقیق و.. مشاهده کرد.

کلسیت یک کانی با سختی 3 در مقیاس موس، یکی از فراوان ترین و معمول ترین کانی های معدنی روی پوسته زمین (حدود 4% وزنی آن) است که در ترکیب بسیاری از سنگها می تواند وجود داشته باشد. ترکیب شیمیایی آن کربنات کلسیوم CaCO3 است. سنگ کلسیت را در همه جا و به شکل های مختلف می تواند یافت تا جایی که آمارها نشان می دهد ترکیبات کربناتی و آهکی حدود 40% پوسته زمین را پوشانیده اند.