سنگ واریسیت چیست؟

سنگ واریسیت برای اولین بار در منطقه Variscia در آلمان کشف شد و وجه تسمیه آن نیز به محل کشف آن مربوط می شود. نام فعلی منطقه واریسیا امروزه ووگلند است. در گذشته از نوع سفید و روشن این کانی در جواهر سازی استفاده می شد و نوع سبز آن به اشتباه به عنوان فیروزه مورد استفاده قرار میگرفت.

امروزه با توجه به میزان کمتر بودن ضریب شکست واریسیت (1.57) نسبت به فیروزه سبز - آبی (1.61) و همچنین رنگ صورتی ضعیف واریسیت زیر ابزار چلسی فیلتر قابل تشخیص است.این کانی را در اروپای غربی با طلا و نقره ترکیب و از آن برای جواهر سازی استفاده می کردند. از گوهر سنگ واریسیت حدود 4000 سال قبل از میلاد در معدن نئولیتیک بارسلونای اسپانیا (Neolithic mines) پس از استخراج برای ساخت گردنبند استفاده می شد.

همچنین در گذشته از این کانی برای ساخت مقبره ها و برخی آثار باستانی در سواحل اقیانوس اطلس به ویژه کارناک (بریتانیا) استفاده می گردید.واریسیت یک کانی فسفات آلومینیم آبدار با ساختار بلوری ارتورومبیک و سختی 4.5 - 3.5 است که در دماهای کم از واکنش محلول های فسفاتی بر سنگهای غنی از آلومینیم تشکیل می شود.

این کانی معمولا با دیگر کانی های ثانویه فسفاتی مانند آپاتیت، ویولیت(Wavellite)، کراندالیت (Crandallite) و به صورت توده های انگوری شکل در طبیعت دیده می شود و همچنین معمولا به عنوان مواد سیمانی در سنگ های مختلف، از جمله شیست ها، کوارتزیت و یا سنگ های آذرین یافت می شود.

نوعی از این کانی با بولرهای ریز کوارتز (ماتریکس) یا کالسدونی درهم رشد کرده وجود دارد که به کوارتز واریسیت مرسوم است. این سنگ از نظر ظاهری شبیه کریزوکولا، کریزوپراز و فیروزه است. این کانی اپک (کدر) است و معمولا به صورت سبز روشن با طرحی نسبتا سفید دیده می شود. واریسیت اغلب با طیف های مختلفی از رنگ سبز تا مایل به زرد و قرمز دیده می شود. این کانی ممکن است به دیگر کانی های فسفاتی تبدیل شود و این تغییر بیشتر در نوع ندولار آن مشاهده می شود.