اوپال سنگی جذاب از ترکیبات سیلیس و مقادریر مختلفی آب است که کره های نانو سیلیکونی کوچک آن با بازی رنگهای درخشان خود ویژگی منحصر به فردی به آن داده اند. امروزه بیش از 90% اوپال های گرانبهای جهان از استرالیا تولید می شوند.
با این حال با پیدایش منابع فراوان اوپال در اتیوپی با بازی رنگ خوب، رقابت تولید بین این دو ناحیه از جهان تقسیم شده است. در گذشته باورهای باستانی زیادی درمورد قدرت ها و خواص سنگ اوپال وجود داشت. از طلسم های سیاه تا نیروی خوشبختی باعث شده جایگاه تاریخی خاصی بین فرهنگ های مختلف داشته باشد.
اوپال سنگی از جنس ماده سیلیکات های آبدار (3 - 10% آب در نوع گرانبها) و با ساختار شکلی آمورف (بی نظم) است. این گوهر دارای سختی 6.5 تا 5.5 در مقیاس موس و شفاف تا نیمه شفاف، وزن مخصوص 1.98 تا 2.20، رنگ خط سائیدگی سفید و جلای شیشه ای می باشد.
ناخالصی ها در این کانی شامل فیلم های نازک رنگی، کریستال های کوچک منشوری که در نوع مکزیک دیده می شود و اوپالسنس در نوع شیری رنگ هستند. پدیده بازی رنگ در این گوهرسنگ به دلیل شکست نوری بین گلوله های سیلیسی به وجود می آید.
اوپال سیاه پدیده فلورسانس ندارد ولی نوع سفید آن می تواند درخشندگی سفید رنگ یا فلروسانس داشته باشد. این کانی ممکن است همراه ماسه سنگ، مارل، لیمونیت، ریولیت و بازالت یافت شود. اُپال های معمولی در کنار انواع قلوه ای و ماتریکسی مشاهده می شوند.
برخی سنگ اوپال را یک سنگ رسوبی و جایگزین کانی های قابل حل و فسیل درنظر میگریند زیرا در آبهای گرم حرارت پایین غنی از سیلسیوم در شکافت ها، آتشفشانی و دگرگونی و حفره های سنگهای اطراف رسوب گذاری تشکیل می شود. اُپال را می توان به مبدل سنگ به چیزهای دیگر دانست مثلا سلول های چربی در درختان خشک و مدفون شده را در خود حل، همراه و جایگزین می کند و یا صدف ها و جانوران ماقبل تاریخ را به سنگ تبدیل می کند.
این گوهرسنگ با توجه به نوع تشکیلش مثلا در استرالیا همراه (ماسه سنگ یا بولدر)، اندونزی و آمریکا (ولکانیک)، گواتمالا و هندوراس و مکزیک (لاواهای تجزیه شده) می توان به سه دسته تقسیم بندی نمود:
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
