تجهیزات مورد استفاده در ریخته گری ثقلی

تجهیزات مورد استفاده در ریخته گری ثقلی چه هستند؟
ابزارها و تجهیزات اصلی مورد استفاده در ریخته گری ثقلی، مشابه با ابزارها و تجهیزات ریخته ری ماسه ای هستند. با این وجود، مکانیزم قالب گیری در این فرآیند، شباهت زیادی به دایکاست دارد.

با این تفاوت که در ریخته گری ثقلی از دستگاه های قالب ریخته گری ثقلی، معمولا با عنوان قالب ریژه شناخته می شود. این قالب مانند قالب دایکاست از دو بخش ثابت و متحرک تشکیل می شود. جابه جایی قالب متحرک توسط یک سیلندر هیدرولیکی انجام می گیرد.

اجزای نمایش داده شده در تصویر بالا عبارت هستند از:

• پاتیل.
• ماده مذاب.
• پین یا چپلت ماهیچه.
• نیمه ثابت قالب.
• ماهیچه.
• حفره.
• پین یا چپلت ماهیچه.
• نیمه متحرک قالب.
• اسپرو.
• رانر.
• قطعه نهایی.

مزایا و معایب ریخته گری ثقلی چیست؟
مزیت های ریخته گری در قالب ریژه عبارت هستند از:

• دقت ابعادی بالا با تلرانس خوب.
• تخلخل پایین.
• هزینه پایین نیروی کار.
• امکان بازیافت و استفاده مجدد از ضایعات.
• پرداخت صاف تر سطح قطعه نسبت به قالب ماسه ای.
• بهبود مشخصات مکانیکی قطعه نسبت به قالب ماسه ای.
• امکان ساخت قطعاتی با دیواره های نازک تر نسبت به قالب ماسه ای.
• امکان ساخت قطعه با المان های داخلی و پین های فولادی.

از محدودیت های ریخته گری ثقلی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• نرخ تولید پایین برای برخی از آلیاژها.
• هزینه بالای طراحی و ساخت قالب نسبت به قالب ماسه ای.
• وجود محدودیت برای ساخت قطعات نازک (حداقل ضخامت 3 تا 5 میلی متر).
• احتمال افزایش زمان بین دریافت تا تحویل سفارش.

روش های که تا به اینجا معرفی کردیم، بخش وسیعی از فرآیندهای مورد استفاده در صنعت ریخته گری را پوشش می دهند.

بیش از 60 درصد از فرآیندهای ریخته گری با استفاده از قالب های ماسه ای انجام می شوند. ساخت درصد بالایی از قطعات آلومینیومی، با استفاده از ریخته گری دایکاست انجام می گیرد.

با وجود گسترش این روش ها و سلطه آن ها بر روی صنعت ریخته گری، روش های دیگری نیز وجود دارند که هر یک از مزایای بیشتری در کاربری های مختص به خود بهره می برند. در ادامه مقالات به معرفی این روش ها می پردازیم.