عوارض و خطرات بوتیل گلیکول

بوتیل گلایکول یک تحریک کننده سیستم تنفسی شناخته شده است و می تواند بسیار سمی باشد. اما مطالعات حیوانی آن را جهش زا نمی دانند و هیچ مطالعه ای نشان نداده است که این ماده برای انسان سرطان زا است.این ماده شیمیایی معمولا طی چند روز در حضور هوا و در واکنش با رادیکال های اکسیژن تجزیه می شود. این ماده به عنوان یک آلاینده مهم زیست محیطی در نظر گرفته نمی شود و تجمع زیستی نیز ندارد. مهم ترین روش دفع بوتیل گلایکول سوزاندن است.

بوتیل گلیکول معمولاً از طریق جذب پوستی، استنشاق یا مصرف خوراکی مواد شیمیایی وارد بدن انسان می شود. حد مجاز برای تماس کارگران با این ماده PPm 20 است که بسیار بالاتر از آستانه تشخیص بو در محدوده 0.4 ppm است.تمام افرادی که با این ماده شیمیایی سروکار دارند باید هنگام کار حتماً از دستکش و لباس کار مخصوص استفاده کنند. استنشاق بخارات این ماده موجب تحریک دستگاه تنفسی می شود بنابراین افراد هنگام کارکردن با این ماده حتماً از ماسک استفاده کنند.

ظروف حاوی بوتیل گلایکول باید به دور از منابع تولید حرارت و گرما و تابش نور خورشید در انبارهای خشک و خنک و با تهویه مناسب نگهداری شوند.کاربرد اصلی بوتیل گلیکول به عنوان حلال در رنگها و پوشش های سطحی است و پس از آن محصولات پاک کننده و جوهرها مورد استفاده قرار می گیرد. سایر محصولات حاوی این ماده شیمیایی شامل رزین های آکریلیک، مواد آزاد کننده آسفالت، فوم های آتش نشانی و روکش های محافظ چرمی است.

بوتیل گلایکول ماده اولیه پاک کننده های مختلفی از جمله صابون های مایع، مواد آرایشی، محلول های پاک کننده خشک، لاک ها، علف کش ها و رنگ های لاتکس است. همچنین به نظر می رسد که این ماده برای کشتن بیشتر حشرات و عنکبوت ها بسیار عالی عمل می کند.بوتیل گلایکول به عنوان ماده اولیه برای تولید بوتیل گلیکول استات مورد استفاده قرار می گیرد که خود یک حلال فوق العاده است. همچنین از آن به عنوان ماده اولیه برای تولید پلاستیک ساز با واکنش انیدرید فتالیک استفاده می شود.