دی کلرو متان یا متیلن کلراید که به اختصار DCM نامیده می شود یک ترکیب آلی ارگانوکلراید است که به صورت مایعی بی رنگ و فرار با بوی شیرین وجود دارد و مانند کلروفرم به طور گسترده ای به عنوان حلال استفاده می شود.
این ماده اگر چه با آب قابل اختلاط نیست، اما قطبی است و با بسیاری از حلال های آلی مخلوط می گردد. متیلن کلرید یک هیدروکربن غیرقابل اشتعال و فرار با بوی شیرین و دلپذیر است و هنگام گرم شدن تا تجزیه شدن، دودهای بسیار سمی فسژن تولید می کند.
دی کلرومتان در درجه اول به عنوان حلال در پاک کننده های رنگ استفاده می شود، اما همچنین در فرمولاسیون آئروسل، به عنوان حلال در تولید داروها، به عنوان عامل چربی زدایی، در تولید لوازم الکترونیکی و به عنوان یک دمنده فوم اتان به کار می رود.
قرار گرفتن در معرض استنشاق این ماده باعث تحریک بینی و گلو شده و بر سیستم عصبی مرکزی تأثیر می گذارد و به عنوان یک جهش زا احتمالی شناخته شده است و منطقی پیش بینی می شود که یک سرطان زا برای انسان باشد، (NCI05).منابع طبیعی دی کلرومتان شامل اقیانوس ها، جلبک های بزرگ، تالاب ها و آتشفشان ها می باشند و با این حال اغلب در محیط زیست حاوی انتشارات صنعتی یافت می شود.
DCM از طریق تصفیه کلرومتان یا متان با گاز کلر در دمای 400-500 درجه سانتی گراد تولید می شود. در این درجه حرارت، متان و کلرومتان تحت مجموعه ای از واکنش ها قرار می گیرند و به تدریج محصولات کلردار بیشتری تولید می کنند. به این ترتیب، حدود 400 هزار تن در ایالات متحده، اروپا و ژاپن در سال 1993 تولید شد:
CH4 + Cl2 → CH3Cl + HCl
CH3Cl + Cl2 → CH2Cl2 + HCl
CH2Cl2 + Cl2 → CHCl3 + HCl
CHCl3 + Cl2 → CCl4 + HCl
خروجی این فرایندها مخلوطی از کلرومتان، دی کلرومتان، کلروفرم و تتراکلرید کربن و همچنین کلرید هیدروژن به عنوان یک محصول جانبی است که این ترکیبات با تقطیر از هم جدا می شوند.DCM اولین بار در سال 1839 توسط شیمیدان فرانسوی Henri Victor Regnault تهیه شد، که آن را از مخلوط کلرومتان و کلر که در معرض نور خورشید قرار گرفته بود جدا کرد.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
