تولید دی اتیل آلومینیوم کلراید

سنتز وینیل سیلان با واسطه دی اتیل آلومینیوم کلرید و مقایسه سیستم های حلال مختلف، عنوان مقاله ای می باشد که در سال 2006 میلادی منتشر شده است.کتون های معطر از طریق پروتکل پترسون به یک وانیل سیلان یک کربنی بلند تبدیل شده اند.

در این مطالعه، واکنش ها در دو حلال مختلف پنتان و تری اتیل آمین، برای مقایسه انجام گردیده اند.نتایج این بررسی نشان می دهد که به نظر می رسد تری اتیل آمین، حلال مناسب تری برای چنین تغییراتی در تولید وینیل سیلان ها با گزینش پذیری شیمیایی و استریوی عالی نسبت به پنتان باشد.

پلیمریزاسیون وینیل اتر ایزوبوتی با کلرید دی اتیل آلومینیوم که از الزامات کوکاتالیستی می باشد، موضوع مطالعه ای است که در سال 1973 در مجله nature منتشر شده است.در پلیمریزاسیون isobutyi وینیل اتر، Et2AlCl به خودی خود غیرفعال بود و توسط اکسیژن بسیار فعال گردیده است. مقدار محدودی از اکسیژن که در دمای 78- درجه سانتی گراد با Et2AlCl تماس می گیرد، و یک پلیمر stereoregular با عملکرد خوب تشکیل می دهد.

گونه فعال کاتالیزوری تنها در دمای پایین پایدار بوده و تیتراسیون یدومتری و طیف سنجی IR با دمای پایین نشان داد که غلظت گونه های فعال متناسب با غلظت پراکسید می باشد. به عنوان مثال، EtAl(OOEt)Cl، یک واسطه حرارتی ناپایدار است که در طی اکسیداسیون Et2AlCl توسط اکسیژن ایجاد گردیده است.

ترکیب EtAl(OOCMe2Ph)Cl فرآیند را شبیه به "سیستم کاتالیست دمای پایین Et2AlCl-O2 " کاتالیز می کند. اکسیداسیون Et2AlCl و فعالیت کاتالیزوری محصولات مورد مطالعه قرار می گیرد. اثرات دی اکسید کربن به لحاظ منطقی از نظر هماهنگی رقابتی بین اکسیژن و دی اکسید کربن نسبت به آلومینیوم های ارگانیک تفسیر می شود.

تولید

کلرید دی اتیل آلومینیوم را می توان از سیله کلرید اتیل آلومینیوم و از طریق فرایند کاهش با سدیم تولید کرد:

C2(C2H5)3Al2Cl3 + 3Na → 3(C2H5)2AlCl + Al + 3NaCl

این ماده همچنین از واکنش تری اتیل آلومینیوم با اسید کلریدریک به دست می آید:

3Al(C2H5)3Al + HCl → (C2H5)2AlCl + C2H6

از واکنش های تناسب نیز برای سنتز می توان استفاده کرد:

2 (C2H5)2(C2H5)3Al+ AlCl3 → 3(C2H5)2AlCl