فلز تانتالم چیست؟

تانتالم فلزی براق و نقره ای رنگ است که در حالت خالص خود نرم می باشد و در صورت داشتن یک لایه اکسید در سطح آن، در برابر خوردگی مقاوم است. این ماده در کاربردهایی با درجه حرارت بالا، مانند موتورهای هواپیما استفاده می شود.تانتالوم در تجهیزات الکتریکی، مانند خازن ها؛ ضایعات جراحی و جابه جایی مواد شیمیایی خورنده به کار می رود. این ماده به ندرت به عنوان ماده آلیاژی استفاده می شود زیرا تمایل به شکننده کردن فلزات دارد.

تانتال در برابر خوردگی مقاومت می کند و تقریباً در برابر حملات شیمیایی قابل نفوذ نیست، به همین دلیل در صنایع شیمیایی به کار رفته می رود، به عنوان مثال در مبدل حرارتی در دیگ های بخار که اسیدهای قوی تبخیر می شوند.

از آنجا که اکسید تانتالم بسیار نامحلول است، تقریباً هیچ تانتالیومی در آب های طبیعی یافت نمی شود. برای اندازه گیری سطح آن در خاک چند نمونه ساخته شده است که دامنه ای از 0.1 تا 3 ppm را نشان می دهد. فقط مقدار کمی از تانتالوم توسط گیاهان تشکیل می شود که مقدار آن به ندرت از 5 ppb بیشتر می شود.

سنگ معدن اصلی تانتال، تانتالیت است که همچنین حاوی آهن، منگنز و نیوبیوم و سامارسکیت است که حاوی هفت فلز می باشد. سنگ معدن دیگری که شامل تانتالم و نیوبیوم است، پیروکلر است. مناطق اصلی استخراج تایلند، استرالیا، کنگو، برزیل، پرتغال و کانادا هستند. تقاضای تانتالوم حدود 2300 تن در سال است.

تانتالوم در سال 1802 توسط آندرس گوستاو اکبرگ در دانشگاه اپسالا سوئد، به عنوان فلز جدید گزارش شد. با این حال، هنگامی که ویلیام ولاستون مواد معدنی را که از آن استخراج شده بود، تجزیه و تحلیل کرد، و اعلام کرد که این ماده با نیوبیم که سال قبل کشف شده بود، یکسان است.

در نتیجه تشابه آنها بود که در شناسایی آنها سردرگمی ایجاد شد. این دو عنصر اغلب با هم یافت می شوند و از نظر شیمیایی بسیار شبیه به هم هستند. در سال 1846 بود که هاینریش رز تانتالوم و نیوبیوم را جدا کرد و به طور قطعی ثابت کرد که آن دو عناصر مختلفی هستند، و با این حال نمونه تانتالم او هنوز هم تا حدودی ناخالص بود و تا سال 1903 بود که تانتالوم خالص توسط ورنر فون بولتون تولید شد.