ایزوتوپ های عنصر سیبورگیم

ایزوتوپ های عنصر سیبورگیم:
ایزوتوپ های یک عنصر تنها در تعداد نوترون ها با یکدیگر تفاوت دارند.عنصر سیبورگیم ایزوتوپ های فراوانی دارد.

نخستین ایزوتوپ شناسایی شده آن، رادیو ایزوتوپ 263mSg است که در سال 1974 میلادی کشف شد. از آنجاییکه عنصر سیبورگیوم، عنصری مصنوعی است، بنابراین ایزوتوپ پایدار ندارد. این عنصر در حقیقت به صورت سنتزی و در رآکتور های هسته ای تهیه شده است.

در نتیجه نمی توان برای آن جرم اتمی استاندارد تعریف کرد. تاکنون 12 ایزوتوپ پرتوزا از عنصر سیبورگیم شناسایی شده است.

رادیو ایزوتوپ 269Sg پایدار ترین ایزوتوپ سیبورگیم با نیمه عمر 14 دقیقه است. بعد از رادیوایزوتوپ 269Sg، ایزوتوپ رادیواکتیو 271Sg با نیمه عمر 2.4 دقیقه، ایزوتوپ پایدار بعدی عنصر سیبورگیم می باشد. بقیه ایزوتوپ های پرتوزای آن، نیمه عمری کمتر از چند ثانیه دارند.

لازم به ذکر است که بیشتر آنها حتی نیمه عمری کمتر از میلی ثانیه را نشان می دهند. علاوه بر آن، سیبورگیوم دارای 2 حالت متا (m) نیز می باشد. ایزوتوپ های رادیواکتیو این عنصر دارای جرم های اتمی در محدوده 258 تا 271 amu می باشند.

کاربرد های عنصر سیبورگیم:
از آنجاییکه عنصر شماره 106 جدول تناوبی به میزان بسیار ناچیز (فقط تعداد کمی از اتم های آن) تولید شده است، بنابراین کاربرد خاصی خارج از پژوهش های علمی، هسته ای و تحقیقاتی ندارد. به بیان دیگر، به دلیل نیمه عمر پایین سیبورگیم، این عنصر کاربرد تجاری ندارد.