کاربرد اتیلن گلایکول در یخ زدگی و مهار هیدرات

کاربرد اتیلن گلایکول در یخ زدگی و مهار هیدرات:
اتیلن گلیکول خالص در حدود 12- درجه سانتیگراد منجمد می شود اما وقتی با آب مخلوط شود، مخلوط در دمای پایین یخ می زند.

به عنوان مثال: مخلوطی از 60٪ اتیلن گلیکول و 40٪ آب در دمای 45 درجه فارنهایت منجمد می شود. رفتار دی اتیلن گلیکول به طور مشابه است.

فرورفتگی نقطه انجماد برخی از مخلوط ها می تواند به عنوان یک خاصیت همدلی محلول ها توضیح داده شود، اما در مخلوط های بسیار غلیظ، به دلیل تأثیر نیروهای بین مولکولی، انحراف از رفتار محلول ایده آل انتظار می رود.

استفاده از اتیلن گلیکول نه تنها نقطه انجماد مخلوط های آبی را کاهش می دهد، بلکه نقطه جوش آن ها را نیز بالا می برد. این منجر به این می شود که دامنه دمای عملکرد مایعات انتقال گرما در هر دو انتهای مقیاس دما گسترش یابد.

افزایش درجه حرارت جوش به دلیل اتیلن گلیکول خالص است که دارای نقطه جوش بسیار بالاتر و فشار بخار کمتر از آب خالص است، همانطور که در بیشتر مخلوط های دوتایی مایعات فرار معمول است.

کاربرد اتیلن گلایکول به عنوان پیش ماده پلیمرها:
در صنعت پلاستیک، اتیلن گلیکول پیش ماده مهمی برای الیاف و رزین های پلی استر است. پلی اتیلن ترفتالات که در ساخت بطری های پلاستیکی برای نوشابه استفاده می شود، از اتیلن گلیکول تهیه می شود.

کاربرد مونو اتیلن گلایکول در مهار هیدرات:
مونو اتیلن گلیکول به دلیل نقطه جوش زیاد و میل آن به آب، یک ماده خشک کننده مفید است. اتیلن گلیکول به طور گسترده ای برای جلوگیری از تشکیل کلرات های گاز طبیعی (هیدرات) در خطوط لوله چند فاز طولانی که گاز طبیعی را از میادین گازی از راه دور به یک مرکز پردازش گاز منتقل می کنند، استفاده می شود.

اتیلن گلیکول را می توان از گاز طبیعی بازیابی کرد و پس از تصفیه که آب و نمک های غیرآلی را از بین می برد، مجدداً به عنوان یک بازدارنده استفاده کرد.

گاز طبیعی توسط مونو اتیلن گلیکول کم آب می شود. در این کاربرد، اتیلن گلیکول از بالای برج به پایین جریان می یابد و با مخلوط در حال افزایش بخار آب و گازهای هیدروکربن روبرو می شود. گاز خشک از بالای برج خارج می شود.

گلیکول و آب از هم جدا شده و گلیکول بازیافت می شود. به جای حذف آب، می توان از مونو اتیلن گلیکول برای کاهش دما در تشکیل هیدرات ها نیز استفاده کرد.

خلوص گلیکول مورد استفاده برای سرکوب هیدرات (مونو اتیلن گلیکول) به طور معمول در حدود 80٪ است، در حالی که خلوص گلیکول مورد استفاده برای کم آبی (تری اتیلن گلیکول) به طور معمول 95 تا بیش از 99٪ است. علاوه بر این، میزان تزریق برای مهار هیدرات بسیار کمتر از میزان گردش خون در یک برج کم آبی گلیکول است.