دناتوراسیون آنزیم ها

دناتوراسیون آنزیم ها:
آنزیم ها پروتئین هایی هستند که به عنوان کاتالیزورهای بیولوژیکی عمل می کنند. کاتالیزورها واکنش های شیمیایی را تسریع می بخشند.

مولکول هایی که ممکن است آنزیم ها بر روی آن ها عمل کنند، سوبسترا نامیده می شوند و آنزیم بسترها را به مولکول های مختلفی تبدیل می کند که به عنوان محصول شناخته می شوند.

تقریباً تمام فرآیندهای متابولیکی موجود در سلول ها، برای اینکه با سرعت کافی و مناسب انجام شوند، به کاتالیز آنزیم نیاز دارند. یعنی وجود آنزیم ها برای ادامه حیات ضروری است. مسیرهای متابولیکی به کاتالیز آنزیم ها وابسته است. در واقع بیش از 5000 نوع واکنش بیوشیمیایی وجود دارد که آنزیم ها در آن ها به عنوان کاتالیزور شناخته شده اند.

اگر آنزیمی دناتور شود به چه معناست؟ آنزیم یک مولکول پروتئین بیولوژیکی است که از هزاران اسید آمینه تشکیل شده است. وقتی آنزیم ها دناتور می شوند، دیگر فعال نیستند و نمی توانند کار کنند. درجه حرارت شدید و غلظت pH، اندازه گیری میزان اسیدیته یا قلیاییت ماده، می تواند باعث غیر طبیعی شدن آنزیم ها شود.

آنزیم ها در بدن موجودات زنده:
آنزیم ها مولکول های بیولوژیکی (به طور معمول پروتئین ها) هستند که به طور قابل توجهی سرعت تقریباً تمام واکنش های شیمیایی موجود در سلول ها را تسریع می کنند. آن ها برای زندگی حیاتی هستند و به طیف گسترده ای از عملکردهای مهم بدن کمک می کنند، مانند کمک به هضم و متابولیسم.

آنزیم ها اجازه می دهند واکنش ها با سرعت لازم برای زندگی رخ دهند. در حیوانات، عملکرد مهم آنزیم ها کمک به هضم غذا است. آنزیم های گوارشی واکنش های سریع را می دهند که مولکول های بزرگ کربوهیدرات، پروتئین ها و چربی ها را به مولکول های کوچک تری تقسیم می کند که بدن می تواند استفاده کند.

نحوه کار آنزیم ها:
ویژگی آنزیم ها با توجه به ساختارهای سه بعدی هر یک متفاوت است. همانند همه کاتالیزورها، عملکرد آنزیم ها به گونه ای است که انرژی فعال سازی را کاهش می دهند و در نتیجه سرعت واکنش افزایش می یابد. برخی از آنزیم ها نیز با تبدیل خود به بستر، موجب تولید سریعتر محصول می شوند.

تاریخچه آنزیم:
شیمیدان فرانسوی (آنسلم پاین) اولین کسی بود که در سال 1833 میلادی، یک آنزیم دیاستاز را کشف کرد.