منگنز دی کلراید چیست؟

نمک منگنز دی کلراید یا کلرید منگنز (II) یک ماده شیمیایی معدنی است که به شکل های خشک، همچنین دی هیدرات یا دو آبه و تترا هیدرات یا چهار آبه وجود دارد که تتراهیدرات رایج ترین شکل است. مانند بسیاری از ترکیبات حاوی منگنز (II)، این نمک ها صورتی رنگ هستند.

اسکاچیت، نام شکل طبیعی و بدون آب کلرید منگنز (II) است. کلرید منگنز عمدتا در تولید باتری های سلول خشک استفاده می شود. این ماده پیش ماده ترکیب ضد ناک متیل سیکلوپنتادینیل منگنز تری کربنیل است.منگانیسم یا مسمومیت منگنز، می تواند در اثر قرار گرفتن طولانی مدت در معرض گرد و غبار یا بخارات منگنز ایجاد شود، بنابراین لازم است که تمام موارد ایمنی در حین کار با این ترکیب در نظر گرفته شود.

هیدرات ها در آب حل می شوند و محلول های اسیدی ملایمی با PH حدود 4 تشکیل می دهند. این محلول ها از کمپلکس آبزی فلزی +2 تشکیل شده اند.منگنز دی کلرید یک اسید لوئیس ضعیف است که با یون های کلراید واکنش می دهد و یک سری مواد جامد حاوی یون های منفی تولید می کند که میان آنها، و MnCl4]2] پلیمری هستند.

پس از تصفیه با لیگاندهای آلی معمولی، منگنز (II) تحت اکسیداسیون هوا قرار می گیرد تا کمپلکس های منگنز (III) حاصل شوند.کلرید منگنز (II) بدون آب، به عنوان یک نقطه شروع برای سنتز انواع ترکیبات منگنز عمل می کند. به عنوان مثال، منگنزن از طریق واکنش آن با محلول سدیم سیکلوپنتادینید در THF تهیه می شود:

MnCl2 + 2NaC5H5 → Mn(C5H5)2 + 2NaCl

از محلول های آبی کلرید منگنز (II) در 31P-NMR برای تعیین اندازه و لامار وزیکول های فسفولیپید استفاده می شود. هنگامی که کلرید منگنز به محلول وزیکولار اضافه می شود، یون های پارامغناطیس +Mn2 آزاد می شوند و باعث ایجاد مزاحمت در زمان آرامش در گروه های فسفات فسفولیپیدها می شوند و سیگنال تشدید 31P حاصل را گسترش می دهند.

فقط فسفولیپیدهای واقع شده در بیرونی ترین لایه که در معرض Mn2 قرار دارد، این گسترش را تجربه می کنند. این اثر برای وزیکول های چند لایه بسیار ناچیز است، اما برای وزیکول های بزرگ یک لایه، حدود 50 درصد کاهش شدت سیگنال مشاهده می شود.