آنتیموان پنتا کلراید و کاربرد آن

آنتیموان پنتا کلراید مایعی بی رنگ و در صورت وجود ناخالصی در آن، مایل به زرد و با بوی تند می باشد. یک اسید لوئیس قوی و یک ماده موثر کلر است و از دسته کاتالیست های آنتیموانی است.خواص پنتا کلرید آنتیموان در دمای 37 درجه فارنهایت تقویت می شود. موجب خوردگی فلزات و بافت ها می شود و واکنش پذیری بالایی دارد. کلر آن در تعدادی از واکنش های شیمیایی و در نتیجه شکل گیری ترکیب های افزایشی از بین می رود.

آنتیموان پنتا کلرید برای ساخت مواد شیمیایی دیگر و در تجزیه و تحلیل شیمیایی استفاده می شود. این ماده به دلیل تمایل به هیدرولیز، به اسید هیدروکلریک، SbCl5 یک ماده بسیار خورنده است و پلاستیک های غیرفلوئید را کربن می کند.

آنتیموان در ترکیبات می تواند مثلثی یا پنتاوالنت باشد. هر دو در آنتیموان (IV) اکسید، Sb2O4، و احتمالاً در هال هانتیمونات مانند Cs2(SbCl6) وجود دارد. تنها ترکیبات آنتیموانی که اهمیت صنعتی دارند آنتیموان های کلریدی و فلورایدی هستند.

پنتا کلراید آنتیموان با اشباع تری کلرید آنتی بادی مذاب با کلر و به دنبال آن تقطیر خلاء تولید می شود. روش های دیگر تولید آن، کلرزنی مستقیم آنتیموان و کلر با اکسیدهای آنتیموان یا سولفیدها است.پنتاکلراید آنتیموان از دسته مواد خورنده و و اکنش پذیر می باشد. یک مایع روغنی بی رنگ تا زرد است. این ماده به عنوان کاتالیزور در هنگام جایگزینی فلوئور با کلر در ترکیبات آلی استفاده می شود.

همچنین در تجزیه و تحلیل (آزمایش آلکالوئیدها و سزیم)، واسطه های رنگرزی، به عنوان حامل کلر در ترکیبات آلی مورد استفاده قرار می گیرد.آنتیموان پنتا کلرید در مطالعات بیوشیمی و فارماکولوژی نیز مورد استفاده قرار می گیرد.

پنتا کلراید آنتیموان، موجب سوختگی شدید قرنیه چشم در اثر قرار گرفتن در معرض غلظت بالای بخار آن می شود. استنشاق این ماده باعث سرفه، خفگی و علائم متغیر سردرد، سرگیجه و به دنبال آن ورم ریوی، تنفس دشوار و خلط خونی می شود.

تماس پوستی با آنتیموان پنتا کلراید باعث سوختگی شدید می شود. ممکن است کم خونی و ادرار خونین ایجاد کند.مطالعات جانوری نشان داده است که پنتاکلراید آنتیموان در صورت تماس مستقیم با دهان حیوان، نسبتاً سمی است.