نرم کننده های پارچه:
نرم کن های اولیه پنبه معمولاً بر پایه امولسیون آب صابون و روغن زیتون، روغن ذرت یا روغن پیه ساخته می شدند. ترکیبات نرم کننده از نظر میل به پارچه های مختلف متفاوت هستند.
بعضی بهتر روی الیاف پایه سلولز کار می کنند (یعنی پنبه)، بعضی دیگر تمایل بیشتری به مواد آبگریز مانند نایلون، پلی اتیلن ترفتالات، پلی اکریلونیتریل و غیره دارند. ترکیبات جدید مبتنی بر سیلیکون، مانند پلی متیل سیلوکسان، با روانکاری الیاف کار می کنند.
تولیدکنندگان نیز از مشتقات دارای گروه های عملکردی حاوی آمین یا آمید استفاده می کنند. این گروه ها اتصال نرم کننده را به پارچه ها بهبود می بخشند.
از آنجا که نرم کننده ها اغلب آبگریز هستند، معمولاً به شکل امولسیون ظاهر می شوند. در فرمولاسیون های اولیه، صابون های دست دوم به عنوان امولسیون کننده تولید می شود. امولسیون ها معمولاً مایعات شیری مات هستند.
با این حال، میکرو امولسیون هایی نیز وجود دارند که قطرات فاز آبگریز به طور قابل توجهی کوچک تر هستند. میکروامولسیون مزیت افزایش توانایی ذرات کوچک تر برای نفوذ به الیاف را فراهم می کند. سازندگان اغلب از مخلوط سورفاکتانت های کاتیونی و غیر یونی به عنوان امولسیون کننده استفاده می کنند. رویکرد دیگر یک شبکه پلیمری، یک پلیمر امولسیونی است.
علاوه بر مواد شیمیایی نرم کننده پارچه، نرم کننده های پارچه ممکن است شامل اسیدها یا بازها برای حفظ pH مطلوب برای جذب، عوامل ضد کف کننده سیلیکون، تثبیت کننده های امولسیون، مواد معطر و رنگ باشند.
سورفاکتانت های کاتیونی به عنوان نرم کننده های پارچه استفاده می شوند:
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
