واکنش های سنتزی اوره

واکنش های سنتزی اوره:
گیاه اوره با استفاده از بریکت کاربامات آمونیوم، آزمایشگاه تحقیقات نیتروژن ثابت، در سال 1922 توسعه یافت، که به نام کاشفان فرآیند اوره بوش-مایزر نیز نامیده شد.

فرآیندهای مختلف اوره تجاری با شرایطی که اوره تشکیل می شود و نحوه پردازش بیشتر واکنش دهنده های غیر تبدیل شده، مشخص می شود. این فرآیند شامل دو واکنش تعادل اصلی، با تبدیل ناقص واکنش دهنده ها است.

اولین شکل گیری کاربامات است: واکنش گرمازا سریع آمونیاک مایع با دی اکسید کربن گازی (CO2) در دما و فشار بالا برای تشکیل کاربامات آمونیوم:

2 NH3+CO2 ⇌ H2N-COONH4

دوم تبدیل اوره است: تجزیه کندتر آندوترمی کاربامات آمونیوم به اوره و آب:

H2N-COONH4 ⇌ (NH2)2CO+H2O

تبدیل کلی NH3 و CO2 به اوره گرمازا است، گرمای واکنش حاصل از اولین واکنش، عامل دوم است. مانند همه تعادل های شیمیایی، این واکنش ها نیز طبق اصل لوشاتلیه رفتار می کنند و شرایطی که بیشتر به نفع تشکیل کاربامات هستند، تأثیر نامطلوبی بر تعادل تبدیل اوره دارند.

در گیاهان اوره مستقیم با کاهش فشار سیستم به جو تولید می شود تا کاربامات دوباره به آمونیاک و دی اکسید کربن تجزیه شود.

تفاوت اوره و اسید اوریک:
گرچه بسیاری گیج می شوند، اوره و اسید اوریک دو ترکیب مختلف هستند، که با هم متفاوتند. اوره از طریق عرق نیز از بدن دفع می شود. اسید اوریک نیز از بدن دفع می شود، اما محصول نهایی در متابولیسم ادرار است. بنابراین همیشه با ادرار دفع می شود.