پلیمر ها به دلیل داشتن مزایای بسیار و نیز تولید انبوه و صرفه اقتصادی مناسب، جایگاه ویژه ای در صنعت جهان را به خود اختصاص داده اند. امروزه پلیمرهای بر پایه اولفین، از پر مصرفترین پلیمر ها هستند که در راس آن ها پلی اتیلن (PE) و پلی پروپیلن (PP) قرار دارند. برخی از پلی اولفین ها مانند پلی پروپیلن گاهی به عنوان فاز ماتریس در کامپوزیت های ترموپلاستیک (گرما نرم) تقویت شده با الیاف، مورد استفاده قرار می گیرند. ساختار بسیاری از پلیمرهای اولفینی دارای خصلت غیر آبدوستی (غیر قطبی) است و در نتیجه خواص چسبندگی آن ها نیز در برخی از کاربرد ها چندان مناسب نیست.
لذا از روش های متنوعی برای ایجاد یک بستر مناسب به منظور افزایش خاصیت چسبندگی این دسته از پلیمر ها استفاده می کنند. روش های اصلاح سطح پلیمر ها به طور کلی به دو دسته اصلی قابل تقسیم است که عبارت اند از: روش های ایجاد بستر پیوندی (Graft) و روش های اکسیداسیون؛ که هر یک از روش های مذکور دارای چندین زیر گروه دیگر هستند. در اغلب این روش ها سعی بر آن است تا با اصلاح سطح پلیمر مورد نظر، خاصیت چسبندگی را افزایش دهند.
عمده روش های اصلاح سطح پلیمرهای اولفینی به منظور ایجاد گروه های قطبی بر روی سطح پلیمر صورت می گیرد که این امر با افزودن ذرات کوچک، الیگومرها و حتی سایر پلیمرها (به صورت کوپلیمر) بر روی سطح پلیمر، صورت می گیرد. کلیت این روش، شامل ایجاد بستر پیوندی به منظور اصلاح سطح پلیمر اولفینی از طریق کوپلیمریزاسیون است. به طوری که زنجیره اصلی پلیمر، اولفینی است و زنجیره اصلاح کننده به صورت زنجیرهایی از الیگومر عموما قطبی به زنجیره اصلی آن پلیمر متصل است
از روشهای متداول اکسیداسیون با هدف اصلاح سطح می توان به اعمال فرایند کرونا، اعمال فرایند پلاسما (که خود شامل دو دسته ی پلاسما وابسته به جو و فشار و پلاسمای شعله ور است)، فرایند لایه نشانی یونی، لایه نشانی مولکولی لانگمویر بلاجت و افزودنی های تغییر سطح دهنده اشاره نمود.
فرایند کرونا یک روش به منظور اصلاح سطح با استفاده از فرایند تخلیه الکتریکی با دمای پایین به منظور افزایش انرژی سطح است. عمده موادی که برای اصلاح سطح تحت این فرایند قرار می گیرند اغلب پلیمرها و الیاف طبیعی هستند. دلیل اصلی این که از فرایند کرونا در اصلاح سطح پلیمرهای طبیعی استفاده می کنند، دمای کاربری پایین تر نسبت به سایر روشهاست؛ زیرا که در دمای بالا، امکان شکست و یا تجزیه ی ساختار پلیمر طبیعی مورد نظر وجود دارد. در این روش از پلاسمای ایجاد شده، یک بستر پلیمری بسیار نازک که از مجموع الکترودهای با ولتاژ بالا تشکیل می شود استفاده می گردد..
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
