خطرات آب ژاول

خطرات آب ژاول چیست؟
طبق تحقیقات صورت گرفته مصرف این ماده در مقادیر معمولی برای محیط زیست خطری ایجاد نمی کند، زیرا ناپایدار بوده و بخش عمده ی آن تجزیه می شود و درصد باقیمانده به قدری ناچیز است که قابل چشم پوشیست ولی عمده نگرانی در رابطه با استفاده از این ماده، ایجاد ترکیبات آلی کلردار و پایداریست که سرطانزا هستند.

به علاوه در هنگام استفاده از این ماده ترکیبات فرار کلردار که سمی و سرطانزا هستند نیز ساطع می‌شوند.

با توجه به اکسید کنندگی قوی و خورندگی این ماده، در اثر تماس با پوست و چشم التهاب و آسیب جدی در فرد ایجاد می‌شود.

در هیپوکلریت های موجود در استخر کمی NaOH جهت ثبات میریزند که این ماده باعث چربی زدایی و آسیب به پوست حتی سوختگی در مقادیر بالا خواهد شد.

انتخاب ظرف مناسب برای آب ژاول بسیار اهمیت دارد چون در بعضی فلزات ایجاد خوردگی می‌کند و در صورت تماس با برخی از انها گاز هیدروژن ایجاد می‌کند که در اثر حرارت به دلیل ازادسازی گاز کلر انفجار ایجاد خواهد شد.

حرارت دادن بیش از 35 درجه سانتی گراد و اختلاط با اسید ها باعث تولید گاز کلر و واکنش با آمین ها باعث تولید گاز کلرامین می‌کند که آسیب جدی به ریه وارد می‌کند.

کاربردهای آب ژاول چیست؟
محلول سفید کننده با توجه به غلظت ClO- موجود در آن کاربرد های متفاوتی دارد.

از محلول 3-8% برای مصارف خانگی استفاده می‌شود که حاوی مقدار کمی سدیم هیدروکسید جهت کاهش تجزیه ی NaClO می باشد.

محلول 12% برای کلر زنی آب و 15% به عنوان ضدعفونی کننده فاضلاب کاربرد دارند که قادرند آب را تا حد زیادی ضدعفونی هم کنند.

محلول های بسیار رقیق(1.5%) نیز در اسپری های ضدعفونی کننده کاربرد دارند.

از خاصیت پاک کنندگی سفیدکننده ها برای از بین بردن لکه های لباس، ظروف، سطح و حتی لکه های روی دندان استفاده می‌شود. که در بسیاری از موارد خاصیت تمیزکنندگی آن با خوشبو کنندگی همراه است.

این ماده به عنوان یک ضد میکروب در خانه، مراکز بهداشت و درمان و… پس از رقیق سازی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

در تصفیه فاضلاب از این ماده در اکسیداسیون سیانید سمی ایجاد شده از آبکاری فلزات، به سیانات که بی ضرر است استفاده می‌شود.

CN− + OCl− → OCN− + Cl−

برای درمان اگزما هم از حمام هیپوکلریت سدیم رقیق استفاده می‌شود.