احیای کربن فعال حرارتی

احیای کربن فعال حرارتی:
از قدیمی ترین روش ها برای فعال سازی مجدد کربن اکتیو و از بین بردن مواد انباشته شده بر روی آن، حرارت دهی کربن با دمای بیش از 800 درجه سانتی گراد می باشد.

این شیوه احیا در گروه روش های فیزیکی قرار داشته و در کوره های چند طبقه انجام می‌شود. با توجه به اینکه از گازهای بی اثر برای این منظور استفاده می‌شود، حجم بسیار زیادی از مواد آلاینده موجود روی کربن از بین خواهد رفت. مساله بسیار مهم درباره این روش احیا، کاهش 2 تا 5 درصدی کربن در حین انجام فرآیند احیا می باشد.

علاوه بر حرارت دهی با گازهای بی اثر در دمای بالای 800 درجه سانتی گراد، از بخار آب نیز برای حذف آلاینده های روی کربن استفاده می‌شود. نقطه ضعف این روش ها ناتوانی از حذف کامل مواد آلاینده می باشد و به همین دلیل حرارتی دهی کاربرد بیشتری دارد.

مزایا و معایب احیای کربن اکتیو با حرارت:
احیاسازی کربن اکتیو با حرارت دادن در کوره هایی با دمای بالای 800 درجه سانتی گراد در شرایطی توجیه اقتصادی دارد که در طول روز حداقل 5 تا 6 تن کربن ورودی داشته باشد. در غیر این صورت بهتر است سایر روش ها انتخاب شوند.

احیا با تبخیر مواد آلاینده را به طور کامل حذف نخواهد کرد و به منظور افزایش راندمان کربن در تصفیه آب و فاضلاب نیاز به احیا در بازه های زمانی نزدیک به هم خواهد بود که منجر به از بین رفتن حجم زیادی از کربن خواهد شد.