سرامیک های اکسیدی، تک فاز یا چندفاز، معمولا به عنوان سرامیک هایی که متشکل از اکسیدهای ساده هستند، شناخته می شوند. این سرامیک ها برای کاربردهای سازه ای یا عمل کردی، طراحی و ساخته می شوند.معروف ترین سرامیک های مهندسی اکسیدی عبارتند از: آلومینا (Al2O3)، زیرکونیا (ZrO2)، تیتانیا (TiO2) و مگنزیا (MgO).
مواد اولیه با خلوص بالا (پودرها) با استفاده از تکنیک های فرآوری مواد معدنی برای تولید یک کنسانتره تهیه می شوند، و پس از آن تحت عملیات هایی به منظور حذف ناخالصی های ناخواسته و افزودن ترکیبات دیگر برای ایجاد ترکیب ابتدایی مطلوب قرار می گیرند.
این مهم ترین مرحله در تهیه سرامیک های اکسید با کارایی بالا است. از آنجا که این سیستم ها به طور کلی دارای خلوص بالا هستند، ناخالصی های جزئی می توانند اثرگذاری زیادی داشته باشند، برای مثال، مقادیر کمی از MgO می تواند اثر ویژه ای بر عمل کرد زینترآلومینا داشته باشد.
روش های مختلف عملیات حرارتی برای ایجاد ساختارهای کریستالی کنترل شده، استفاده می شود. این پودرها به طور کلی با اندازه کریستال بسیار ریز برای کمک به انجام واکنش سرامیکی مورد استفاده قرار می گیرند. پلاستیک سازها و چسب ها با این پودرها مخلوط می شوند تا از روش های شکل گیری (فشار دادن، اکستروژن، ریخته گری و …) برای تولید مواد اولیه استفاده کنند. مواد اولیه به شکل خام یا پیش ماده مورد نیاز شکل می گیرد و در اثر حرارت زیاد در هوا یا اتمسفر کمی احیا می شود تا برای تولید یک محصول متراکم زینتر شود.خواص سرامیک های مدرن:
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
