رزین اپوکسی در سال 1946 توسط سیلوان گرینلی از کمپانی دوو-رینولدز و از واکنش تراکمی دی فنل پروپان (بیسفنول آ) و اپی کلروهیدرین در حضور یک قلیا سنتز و ثبت اختراع شد. رزین های اپوکسی دارای گروه های هیدروکسیل و اپوکسی هستند. به دلیل وجود عوامل هیدروکسیل، چسبندگی آن ها به انواع سطوح فلزی، چوبی، سیمان، سنگ، سفال و برخی پلاستیک ها عالی است.
گروه هیدروکسیل به دلیل قطبیت زیاد عامل مهم چسبندگی قطبی به نقاط کاتدی و آندی فلز است. به همین دلیل، چسبندگی رنگ های اپوکسی با آماده سازی سطحی Sa 2.5 هم خوب است و نیازی به آماده سازی سطحی در حد Sa 3 نیست. به دلیل وجود حلقه آروماتیک و پیوندهای اتر فنولیکی، رزین های اپوکسی مقاومت شیمیایی خوبی در برابر نفوذ یون ها دارند. عمل سخت شدن رزین اپوکسی به وسیله رزین های پلی آمید، پلی آمین، پلی آمینو آمید و فنولیک صورت می گیرد.
رنگ های پایه اپوکسی بر اساس نوع سخت کننده (هاردنر)، نوع رنگ دانه یا پیگمنت رنگ و کاربری آن در سیستم رنگ دسته بندی می شوند.براساس نوع سخت کننده، اپوکسی پلی آمید، اپوکسی پلی امین، اپوکسی پلی آمینو آمید و اپوکسی فنولیک از مهم ترین رنگ های اپوکسی هستند.بر اساس نوع رنگ دانه یا پیگمنت، رنگ های زینک ریچ اپوکسی یا اپوکسی غنی از روی، اپوکسی زینک فسفات، اپوکسی زینک کرومات، اپوکسی اکسید آهن، اپوکسی اکسید آهن میکایی و اپوکسی گلس فلیک (ورقه های شیشه) از مهم ترین رنگ های پایه اپوکسی در کاربردهای صنعتی هستند.
رنگ های اپوکسی از رنگ هایی هستند که در یک سیستم رنگ، هم در لایه پرایمر یا آستر، هم در لایه میانی و هم در لایه رویه استفاده می شوند و از این نظر، به رنگ های اپوکسی پرایمر، اپوکسی میانی و اپوکسی رویه تقسیم می شوند. تفاوت این گونه رنگ های اپوکسی در رنگ دانه ها و افزودنی های محلوط رنگ برای ویژه شدن آن رنگ برای کاربری به عنوان آستر، لایه میانی و یا لایه رویه است.بر اساس این تقسیم بندی سه گانه، انواع مهم و پرکاربرد رنگ های پایه اپوکسی از قرار زیر است:
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
