آب ژاول یا هیپوکلریت سدیم، ضد عفونی کننده پرکاربرد:
آب ژاول یا هیپوکلریت سدیم NaOCl ترکیبی است که می تواند به طور موثر برای تصفیه آب استفاده شود. در مقیاس وسیع برای ضدعفونی سطوح، سفید کردن، از بین بردن بو و ضد عفونی آب استفاده می شود.

شیمی41

با افزودن هیپوکلریت سدیم به آب، مقدار pH چه اتفاقی می افتد؟
به دلیل وجود سود سوز آور در هیپوکلریت سدیم، PH آب افزایش می یابد. وقتی هیپوکلریت سدیم در آب حل می شود، دو ماده تشکیل می شود که در اکسیداسیون و گندزدایی نقش دارند. اینها اسید هیپوکلروس HOCl)) و یون هیپوکلریت کمتر فعالOCl-)) هستند. PH آب، میزان اسید هیپوکلروس را تعیین می کند.

در حالی که از هیپوکلریت سدیم استفاده می شود، از اسید کلریدریکHCl)) برای کاهش pH استفاده می شود. از اسید سولفوریک می توان به عنوان جایگزینی برای اسید استیک استفاده کرد. در صورت استفاده از اسید سولفوریک گازهای مضر کمتری تولید می شوند. اسید سولفوریک یک اسید قوی است که به شدت با بازها واکنش می دهد و بسیار خورنده است.

ضد عفونی سدیم هیپوکلریت چگونه کار می کند؟
با افزودن هیپوکلریت به آب، اسید هیپوکلروس (HOCl) تشکیل می شود.اسید هیپوکلروس به اسید کلریدریک (HCl) و اکسیژن (O) تقسیم می شود. اتم اکسیژن یک اکسید کننده بسیار قوی است.

آب ژاول در برابر باکتری ها، ویروس ها و قارچ ها موثر است. هیپوکلریت سدیم به همان روش کلر ضد عفونی می کند.

کاربرد آب ژاول در استخرها:
هیپوکلریت سدیم در استخرها برای ضد عفونی و اکسیداسیون آب استفاده می شود. این مزیت را دارد که میکروارگانیسم ها نمی توانند در برابر آن مقاومت کنند. آب ژاول در برابر باکتریهای لژیونلا و فیلم زیستی موثر است، که در آن باکتریهای لژیونلا می توانند تکثیر شوند.

اسید هیپوکلروس در اثر واکنش هیدروکسید سدیم با گاز کلر تولید می شود. در آب، به اصطلاح "کلر فعال" تشکیل می شود.

روشهای مختلفی برای استفاده از آب ژاول وجود دارد. برای الکترولیز نمک در محلول، محلول نمک (NaCl) در آب استفاده می شود. یونهای سدیم (Na+) و کلرید (Cl-) تولید می شوند.

مزیت سیستم الکترولیز نمک این است که نیازی به انتقال یا ذخیره هیپوکلریت سدیم نیست. وقتی آب ژاول به مدت طولانی ذخیره شود، غیرفعال می شود. یکی دیگر از مزایای فرآیند در محل این است که کلر pH را کاهش می دهد و برای کاهش pH نیازی به اسید دیگری نیست.

گاز هیدروژنی که تولید می شود انفجاری است و در نتیجه برای خروج، تهویه لازم است. این سیستم کند است و باید از یک بافر اسید هیپوکلروس اضافی استفاده شود. نگهداری و خرید سیستم الکترولیز بسیار گرانتر از هیپوکلریت سدیم است.

هنگامی که از آب ژاول استفاده می شود، استیک یا اسید سولفوریک به آب اضافه می شود. مصرف بیش از حد آن می تواند گازهای سمی ایجاد کند. اگر مقدار مصرف خیلی کم باشد، PH بالا می رود و می تواند چشم را تحریک کند.

از آنجا که از آب ژاول هم برای اکسیداسیون آلودگی ها (ادرار، عرق، مواد آرایشی) و هم برای از بین بردن میکروارگانیسم های بیماریزا استفاده می شود، غلظت مورد نیاز آب ژاول به غلظت این آلودگی ها بستگی دارد.

به خصوص میزان آلودگی آلی غلظت مورد نیاز را تعیین می کند. اگر آب قبل از استفاده از هیپوکلریت سدیم فیلتر شود، به هیپوکلریت سدیم کمتری نیاز است.