اقتصاد ترکمنستان

ترکمنستان در فهرست چهار کشور بزرگ تولیدکننده گاز طبیعی و چهار کشور تولیدکننده نفت در شوروی سابق قرار دارد. ذخائر اثبات شده نفت و گاز این کشور 2000 میلیارد متر مکعب گاز مقام چهاردهم جهان و 546 میلیون بشکه نفت است.

بیشتر ذخایر نفتی کشور در غرب ترکمنستان از جمله در پهنه دریای خزر متمرکز شده است. ذخایر گاز طبیعی تقریبا در سراسر خاک کشور پراکنده است. رشد اقتصادی این کشور در سال 2007 براساس آمار صندوق بین المللی پول حدود 11٫5% بوده است که آن را جزو کشورهای دارای رشد اقتصادی بالا می سازد.

شغل بیش تر مردم ترکمنستان کشاورزی و دام پروری است. این کشور از نظر تولید پنبه در جهان معروف است. قالی بافی از صنایع دستی مهم ترکمنستان است.

معادن نمک کلسیم در منطقه قویرداق وجود دارد. ذخایر نمک های طبیعی دریایی در خلیج قره بوغاز متمرکز است. در این منطقه موادی همچون میرابیلیت و دیگر مواد پر ارزش وجود دارد. بیشتر زمین های کشاورزی ترکمنستان را دشت قره قوم تشکیل می دهد که اغلب برای چراندن گوسفند قره گل مورد استفاده قرار می‌گیرد.

در زمین های کشاورزی کشور محصولاتی همچون پنبه، میوه و تره بار و انگور پرورش می شود. امور پرورش کرم ابریشم نیز توسعه یافته است. در طی سال های اخیر، تولید گندم نیز افزایش خوبی داشته است.

ترکمنستان اقتصادی رو به رشد دارد و با توجه به منابع سرشار نفت و گاز و پنبه از طریق سرمایه گذاری مشترک صنایع پایین دست را گسترش داده است و جزو معدود کشورهایی است که فراورده های نفتی صادر می کند؛ و با فراوری محصول پنبه و با اتکا به نیروی کار خود صنایع فعال نساجی پیشرفته ای دارد که از بازار فروش بالایی در سطح جهان برخوردار می باشد و با فروش سالانه مقدار زیادی گاز به کشورهایی چون اوکراین و روسیه و چند کشور دیگر از جمله ایران، اقدام به کسب درآمدهای سرشار می کند.

از آنجا که ترکمنستان یک کشور محاط در خشکی است، برای ترانزیت کالا از خاک کشورهای همسایه استفاده می کند. خط آهن ترکمنستان به شهر سرخس (در شمال خاوری ایران) متصل است و از آنجا تا بندرعباس امتداد دارد. پنبه، پارچه های نخی، پوست، قالی و نفت از جمله کالاهایی اند که این کشور به کشورهای دیگر جهان صادر می کند.