بیشتر هواپیماها به این منظور ساخته می شوند که به تعداد زیادی از مشتریان فروخته شوند. فرایند طراحی یک هواپیمای کوچک از قبیل از جمله آزمایش های امنیتی می تواند تا چهار سال به طول بی انجامد و این مدت برای هواپیماهای بزرگ بیشتر است. در طول این فرایندها است که اهداف و طراحی هواپیما پیشرفت می کند. برای مثال شرکت های هواپیماسازی با استفاده از نقشه ها و مدل های شبیه سازی شدهٔ هواپیما، به آزمایش مقاومت آن در برابر باد و همین طور پیش بینی حرکات آن در شرایط مختلف می پردازند. این آزمایش ها همگی توسط کامپیوترهای مخصوص که صرفاً برای این کار تهیه شده اند انجام می شود. همچنین به منظور بررسی آیرودینامیک بودن هواپیما، مدل های کوچک شده ای از آن در تونل های باد قرار می گیرد.
وقتی طراحی هواپیما از این مراحل گذر کرد، شرکت شروع به تولید تعداد محدودی از نمونه های اولیه هواپیما می گیرد تا آن را بر روی زمین نیز آزمایش کنند. اولین این آزمایش ها، اغلب توسط نمایندگانی از سازمان های دولتی مرتبط با حمل و نقل هوایی صورت می گیرد. به این ترتیب آزمون های پرواز ادامه پیدا می کند تا تمام نیازهای یک پراوز ایمن فراهم شود. سپس نمایندگان سازمان دولتی حمل و نقل هوایی به شرکت سازنده اجازهٔ تولید انبوه هواپیما را می دهد.
در ایالات متحدهٔ آمریکا ادارهٔ هوانوردی فدرال (FAA) و در اتحادیهٔ اروپا آژانس امنیت هوایی (EASA) اجازهٔ صدور مجوز برای پرواز یک هواپیما را دارند.
اما در مواردی که قرار باشد هواپیما به صورت بین المللی به فروش برسد، ضروری است که سازمان هوایی هر کشور مجوز پرواز آن هواپیما را صادر کند. برای مثال شرکت هواپیمایی ایرباس (Airbus) که در بریتانیا قرار دارد، باید برای فروش هواپیماهایش در آمریکا از ادارهٔ هوانوردی فدرال گواهی بگیرد و همین طور شرکت هواپیمایی بوئینگ (Boeing) برای فروش هواپیماهایش در اتحادیهٔ اروپا، نیاز به گواهی تأیید از آژانس امنیت هوایی دارد.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
