اپلیکیشن زینگ | باربری آنلاین
زینگ - سامانه جامع حمل و نقل

تماس تلفنی

دانلود زینگ
خانه اپلیکیشن زینگ سامانه صادرات و واردات فروشگاه خدمات اطلاعاتی
خدمات جانبی
تماس با ما
زینگ - سامانه جامع حمل و نقل کشوری

تماس تلفنی

دانلود زینگ

جستجو
عضویت در سامانه صادرات، واردات، تجارت
گروه بازرگانی هومان پویان

شاید نام شرکت های هلدینگ را در خبرها شنیده باشید یا وقتی برای نخستین بار اقدام به سرمایه گذاری کردید، با مفهومی با عنوان شرکت هلدینگ (Holding company)، مواجه شده باشید. جالب است بدانید که بسیاری از موفق ترین شرکت ها در جهان، شرکت های هلدینگ هستند و این شرکت ها، نقش بسیار مهمی در اقتصاد جهان امروز ایفا می کنند.

در اینجا قصد داریم به طور مختصر شرح بدهیم که منظور از شرکت هلدینگ چیست، چرا این شرکت ها نقش مهمی در اقتصاد مدرن بازی می کنند و چه نکاتی را باید پیش از سرمایه گذاری در یکی از این هلدینگ ها بدانید.

طبق یک تعریف کلی، شرکت هلدینگ، شرکتی است که در آن هیچ گونه عملیات، فعالیت یا هر کسب و کار فعال دیگری انجام نمی شود و این شرکت صرفا مالک دارایی هایی است. این دارایی ها می تواند شاملِ سهام سایر شرکت ها، شرکت های با مسئولیت محدود، مشارکت های محدود، صندوق های سرمایه‌‌گذاری، صندوق های پوشش دهنده ی ریسک، سهام عادی، اوراق قرضه، املاک و مستغلات، مالکیت معنوی، برندها، اختراعات، علائم تجاری، حق کپی رایت و تقریبا هر چیز ارزشمند دیگری باشد.

برای نمونه، یکی از سهام های مرغوب در جهان، سهام شرکت جانسون و جانسون (Johnson & Johnson) است که در واقع، یک شرکت هلدینگ است. یعنی خود این شرکت که شما سهام آن را خریداری می کنید، در واقع هیچ کاری (به آن معنا که مردم تصور می کنند) انجام نمی دهد.

در واقع، شرکت جانسون و جانسون، دارای سهام مالکیت 265 کسب و کار مجزاست، همان طور که هر فرد می تواند از طریق یک حساب کارگزاری، مالک سهام کسب و کارهای متفاوتی باشد.

این 265 کسب و کار، به 3 دسته ی اصلی تقسیم می شوند: لوازم بهداشتی، دستگاه های پزشکی و داروها. این شرکت ها، شرکت های واقعی و مستقلی از سراسر دنیا هستند که کارکنان محلی را به خدمت گرفته اند و دارای حساب های بانکی، دفاتر، تجهیزات تولیدی و سایر مواردِ مختص به خود هستند.

در رده ی بالا، سهامداران شرکت جانسون و جانسون، در شرکت فرعی، هیئت مدیره ای را برای حفاظت از منافع خود انتخاب می کنند. این هیئت مدیره، در کنارِ سایر مسئولیت های خود (مانند تعیین سیاست پرداخت سود سهام)، مدیر عامل شرکت فرعی (CEO) را نیز استخدام می کند.

مدیر عامل نیز به نوبه ی خود، زیردستان مستقیم خود را استخدام می کند. این گروه از افراد با هم، دارای قدرت تعیین مدیران اجرایی و مدیران مهم در شرکت هایی هستند که تحت کنترل شرکت مادرِ جانسون و جانسون قرار دارند.

شرکت هلدینگ مادر، به دلیل قدرت، منابع و اختیارات فراوانی که دارد، می تواند از طریق پایین آوردن هزینه ی سرمایه از شرکت های فرعی خود حمایت کند. یعنی شرکت هلدینگ می تواند اوراق قرضه ای را با کم ترین قیمت ها صادر کند و سپس به شرکت های فرعی خود وام هایی با بهره ی کم بدهد.

در واقع اگر شرکت های فرعی، شرکت‌هایی مستقل بودند و تحت مالکیت شرکت هلدینگ مادر قرار نداشتند، نمی توانستند وام هایی با چنین بهره های پایینی دریافت کنند. این کار علاوه بر کاهش هزینه ی بهره، به نوبه ی خود بازده ی حقوق صاحبان سهام و بازده ی دارایی را هم افزایش می دهد.

برای درک بهتر مفهوم شرکت هلدینگ، فرض کنید که من و شما تصمیم گرفته ایم تا با هم سرمایه گذاری کنیم. ما و اعضای خانواده هایمان، شرکت جدیدی با نام «شرکت هلدینگ آسمان آبی» را تأسیس می کنیم. ابتدا تشریفات اداری لازم را انجام می دهیم و هزینه های مربوطه را پرداخت می کنیم.

سپس، 1 میلیارد سهام، با قیمت 100 تومان برای هر سهم منتشر می کنیم و از این طریق، 100 میلیارد تومان پول نقد جمع‌آوری می کنیم. پس از آن، هیئت مدیره ای را انتخاب می کنیم و این هیئت مدیره یکی از ما را به عنوان مدیرعامل شرکت انتخاب می کند و سپس، دفتری تأسیس می کنیم.

روز بعد، تأسیس شرکت هلدینگ خود را اعلام می کنیم و سرمایه گذاری پول های جمع آوری شده را شروع می کنیم. ما (یعنی شرکت هلدینگ آسمان آبی) کارهای زیر را انجام می دهیم:

کسب و کار جدیدی را با نامِ شرکت آبمیوه سازی یخ در بهشت با مسئولیت محدودِ ثبت می کنیم که 100 درصد مالکیت آن در اختیار شرکت هلدینگ آسمان آبی قرار دارد. 15 میلیارد تومان پول نقد را به این کسب و کار اختصاص می دهیم و مدیری را استخدام می کنیم تا آن را اداره کند. پیش بینی می کنیم که این کسب‌وکار، سودی به میزانِ 1 میلیارد و 700 میلیون تومان (قبل از کسر مالیات) به همراه داشته باشد.

در شرکت هلدینگ آسمان آبی، با نام عصر کیمیا یک شرکت کارگزاری ایجاد می کنیم. 30 میلیارد تومان پول نقد را در حساب این شرکت واریز می کنیم و مجموعه ای از سهام بلو چیپ با ارزش و سودآوری بالا را خریداری می کنیم. انتظار داریم که مجموعه ی سهام خریداری شده، در سال 1 میلیارد و 500 میلیون تومان سود سهام (قبل از کسر مالیات) داشته باشد.

شرکت جدیدی را با نام خاور دور (در زمینه ی صنعت مهمان نوازی) با مسئولیت محدود راه اندازی می کنیم که 100 درصد مالکیت آن متعلق به شرکت هلدینگ آسمان آبی است. 20 میلیارد تومان از پول نقد خود را به این شرکت فرعی جدید اختصاص می دهیم و اجازه می دهیم که این شرکت، مبلغ 20 میلیارد تومان را نیز از بانکی وام بگیرد و به این طریق ساختار سرمایه ی این شرکت شامل 40 میلیارد تومان دارایی خواهد بود که 20 میلیارد تومان آن بدهی و وام و 20 میلیارد تومان دیگر نیز ارزش دفتری است.

از این 40 میلیارد تومان نقد، برای خرید چند هتل زنجیره ای استفاده می کنیم و انتظار داریم که این سرمایه گذاری، بدون کسر مالیات و پس از کسر هزینه ی بهره و تمام هزینه های دیگر، 3 میلیارد و 200 میلیون تومان سود داشته باشد.

پرداخت این بدهی 20 میلیارد تومانی، توسط شرکت هلدینگ تضمین نمی شود، زیرا تصمیم گرفته ایم که فقط بدهی‌های بدون حق رجوع (یعنی بدهی هایی که به موجب آن وام دهنده برای وصول دین نمی تواند به جز متعهد اصلی که معمولا خریدار کالاست، به شخص دیگری مراجعه کند) را مجاز کنیم تا در صورت موفق نبودن هتل، مجبور به پرداخت بدهی های آن نباشیم.

یعنی اگر شرکت فرعی ورشکسته شود، ما فقط مسئولِ بخشی از سهام فروخته شده برای هلدینگ هستیم که در این شرکت فرعی سرمایه گذاری کرده ایم.اوراق قرضه ی شهرداری معاف از مالیات به ارزش 20 میلیارد تومان خریداری می کنیم و پیش بینی می کنیم که این اوراق، از منبع بهره ی سالانه ی دریافتی، 1 میلیارد تومان درآمد داشته باشد.

5 میلیارد تومان را صرف خرید سکه ی طلا و شمش نقره می کنیم.10 میلیارد تومان باقی مانده از 100 میلیارد تومان وجه نقد اولیه را در بانک محلی با بهره ی 20 درصد قرار می‌دهیم که در مجموع، سالانه 2 میلیارد تومان درآمد حاصل از بهره (قبل از کسر مالیات) خواهد داشت.

در ترازنامه ی تلفیقی شرکت هلدینگ ما، 120 میلیارد تومان دارایی، 20 میلیارد تومان بدهی و 100 میلیارد تومان ارزش خالص یا ارزش دفتری مشاهده می شود. ترازنامه ی ما، با صرف نظر از دفتر کاری که به دلیل ساده تر شدنِ مسئله آن را نادیده می گیریم، به شکل زیر خواهد بود:

ترازنامه ی شرکت هلدینگ آسمان آبی
شرکت آبمیوه سازی یخ در بهشت با مسئولیت محدودِ - مالکیت 100 درصدی (15 میلیارد تومان دارایی، بدون بدهی)؛
شرکت خاور دور با مسئولیت محدود - مالکیت 100 درصدی (40 میلیارد تومان دارایی، 20 میلیارد تومان بدهی و 20 میلیارد تومان ارزش خالص)؛
اوراق قرضه ی معاف از مالیاتِ شهرداری (20 میلیارد تومان دارایی، بدون بدهی)؛
سهام عادیِ بلو چیپ در حساب کارگزاری (30 میلیارد تومان دارایی، بدون بدهی)؛
مانده ی حساب بانکی (10 میلیارد تومان دارایی، بدون بدهی)؛
ذخایر طلا و نقره (5 میلیارد تومان دارایی، بدون بدهی).
صورت حساب درآمد این شرکت هلدینگ، 8 میلیارد تومان درآمد عملیاتی (قبل از کسر مالیات) را نشان خواهد‌داد. این مبلغ می تواند 8 درصد بازده حقوق صاحبان سهام باشد، زیرا 8 میلیارد تومان تقسیم بر 100 میلیارد تومان ارزش خالص، برابر با 8 درصد است. این مبلغ همچنین می تواند 6٫7 درصد بازده ی دارایی باشد، زیرا 8 میلیارد تومان تقسیم بر 120 میلیارد تومان دارایی، برابر با 6٫7 درصد است.

فرض کنید که شما مدیرعامل شرکت خیالی ما، یعنی شرکت هلدینگ آسمان آبی هستید. وقتی هر روز صبح به دفتر کارتان می روید، پس از اینکه چراغ ها را روشن می کنید، یک فنجان قهوه برمی دارید و پشت میزتان می نشینید، چه کاری انجام می دهید؟

احتمالا پاسخ شما این خواهد بود که آنچه ما را به یک شرکت هلدینگ تبدیل کرده است، این مسئله است که به طور روزانه، در هیچ یک از سرمایه گذاری هایمان نقش نداریم و هر یک از شرکت های فرعی ما، توسط تیم مدیریتی خود اداره می شوند.

به بیان دیگر، وظیفه ی ما به عنوان شرکت هلدینگ، نظارت اجرایی، حمایت، تعیینِ پارامترهای مدیریتِ ریسک و قرار دادن افراد مناسب در پُست های مناسب است به صورتی که با استراتژی کلی شرکت هلدینگ ما همخوانی داشته باشد (اگر مالکیت ما در سهام شرکت هلدینگ به اندازه‌ای باشد که بتوانیم سرمایه گذاری و شرکت هلدینگ را در کنترل داشته باشیم، می توانیم طبق نظر و صلاح دید خود، مدیران را اخراج کنیم و افراد دیگری را جایگزین آنها کنیم).

وقتی شرکت های فرعی، سودهای سهام را به ما می پردازند، می توانیم مبالغ دریافتی را در موقعیت های دیگر، سرمایه گذاری کنیم. یعنی می‌توانیم پولی را از یک شرکت فرعی که پیشرفت کندی دارد، بگیریم و در شرکت فرعی دیگری سرمایه گذاری کنیم که عملکرد رضایت بخش تری داشته است و از این طریق، سود بیشتری به دست بیاوریم.

یعنی برای مثال، ما نباید تصمیم بگیریم که چه نوع آبمیوه ای تولید کنیم. زیرا این کار، وظیفه ی شرکت یخ در بهشت است. همان شرکت فرعی که هلدینگ ما مالکیت 100 درصد آن را دارد و کارکنان، مدیران، صورت های مالی، قراردادها، وام های بانکی و سایر موارد خود را دارد.

در عوض، باید بر کارِ مدیرعامل آن شرکت نظارت کنیم تا مطمئن شویم که برای دستیابی به اهدافی که اعضای هیئت مدیره از ما (به عنوان مدیر عامل شرکت هلدینگ) انتظار دارند، تلاش می کند، به او کمک کنیم تا به آن اهداف دست یابد و تلاش کنیم که راه های افزایش مستمرِ سود و کاهش ریسک موجود را بیابیم.

اما اگر اتفاق وحشتناکی بیفتد چه؟ مثلا اگر گروه هتل های شرکت خاور دور ورشکسته شود، چه رخ خواهد داد؟ در این صورت، اگر شرکت هلدینگ، ضامنِ بازپرداخت بدهی های این شرکت فرعی نشده باشد، مسئول خسارت وارده نخواهد بود.

ولی باید 20 میلیارد تومان به عنوان زیان سرمایه ای واردشده بر ارزش خالص سهام‌مان از شرکت خاور دور ثبت کنیم. در واقع مدل شرکت هلدینگ، موجب حفاظت از دارایی های دیگر ما در برابر ورشکستگی این شرکت فرعی می شود.

در این حالت، ما شرکت آبمیوه سازی یخ در بهشت، عصر کیمیا، سهام یا اوراق قرضه، طلا، نقره یا مانده ی حساب بانکی خود را از دست نمی دهیم. ما فقط پولی را از دست می دهیم که در شرکت فرعی ورشکسته سرمایه گذاری کرده ایم.

شرکت های بزرگ، از این طریق از خود محافظت می کنند. به عنوان مثالی از دنیای واقعی، می توان به شرکت پراکتر و گمبل (Procter & Gamble) اشاره کرد که یک شرکت هلدینگ است، زیرا شرکت های فرعی گوناگونی برای اهداف گوناگون دارد.

بعضی از شرکت های فرعی، مالک نام های تجاری مانند مواد شوینده ی «تاید» (Tide) هستند. سایر شرکت های فرعیِ کاملا مجزا، مالک کارخانه های تولیدی ای هستند که مواد‌شوینده ی تاید را تولید می کنند و به کارخانه ای که مالک این نام تجاری است، حق امتیاز صدور مجوز، پرداخت می کنند.

به این ترتیب، اگر یکی از این شرکت ها، تحت تعقیب قانونی قرار بگیرد، هلدینگ پراکتر و گمبل، نام تجاری تاید را از دست نخواهند داد و آن کارخانه یا توزیع کننده، ورشکسته خواهد شد.

مثال عالی دیگر در این زمینه، راه آهن برلینگتون شمالی سانتافه (BNSF) است که یکی از بزرگ ترین خطوط راه آهن در جهان به شمار می رود. سال ها پیش، وارن بافت (Warren Buffett) از شرکت هلدینگ خود، یعنی شرکت بِرکشایِر هاتاوی (Berkshire Hathaway)، برای خرید تمام سهام این راه آهن و تبدیل آن به یک شرکت فرعی تملیک شده (wholly-owned subsidiary) استفاده کرد.

راه آهن برلینگتون شمالی سانتافه، میلیاردها دلار بدهی دارد که برای تأمین بودجه ی هزینه ی سرمایه ای عظیم آن، برای ریل های راه آهن، خودروهای راه آهن و سایر زیرساخت ها صرف می شود. ولی بازپرداخت هیچ یک از این بدهی ها، توسط شرکت هلدینگ برکشایر هاتاوی، تضمین نشده است

کشتیرانی
حمل زمینی
وانت
حمل هوایی
نظر شما
نام و نام خانوادگی:

شماره تماس (نمایش داده نمی شود):

کد امنیتی: captcha

متن پیام: (نظر شما پس از بررسی منتشر خواهد شد)


مطالب مرتبط:
مخفی کردن >>