محدودیت های تجارت الکترونیکی را می توان به دو دسته تکنولوژیکی و غیر تکنولوژیکی دسته بندی کرد.
محدودیت های تکنولوژیکی
- فقدان استانداردهای جهانی برای تعیین کیفیت، امنیت و اعتماد
- پهنای باند موجود برای ارتباطات سیار به خصوص برای تجارت سیار کافی نیست.
- ابزارهای ساخت نرم افزار هنوز در حال رشد و تکامل بیشتر هستند.
- یکپارچه سازی اینترنت و نرم افزار تجارت الکترونیکی با برخی از برنامه های کاربردی و پایگاه های داده موجود بسیار مشکل است.
- علاوه بر سرورهای شبکه به سرورهای خاص وب نیز نیاز است که باعث افزایش هزینه های تجارت الکترونیکی می شوند.
- دسترسی به اینترنت هنوز گران و یا ناکارآمد است.
- سفارش گیری به مقیاس بالا در مدل B2C نیاز به انبارهای خاص و خودکارسازی شده دارد.
محدودیت های غیر تکنولوژیکی
- نگرانی های امنیتی در مورد اطلاعات محرمانه باعث می شود تا مشتریان از خرید صرف نظر کنند.
- عدم اطمینان به تجارت الکترونیکی و فروشندگان ناآشنا مانع از خرید می شود.
- مسائل حقوقی و دولتی فراوانی ازجمله پرداخت مالیات هنوز به طور کامل حل نشده است.
- قوانین دولتی ملی و بین المللی گاهی اوقات تداخل ایجاد می کنند.
- برخی از مزایای تجارت الکترونیکی مثلا در زمینه تبلیغات هنوز شناخته نشده است.
- برخی مشتریان ترجیح می دهند محصول مورد نظر خود را از نزدیک دیده و آن را لمس کنند. ضمنا مشتریانی هستند که راضی کردن آنها به خرید از فروشگاه های مجازی به جای فروشگاه های فیزیکی دشوار است.
- هنوز افرادی هستند که به انجام معامله ای که روی کاغذ نوشته نشود اعتماد ندارند.
- در بسیاری موارد تعداد فروشندگان و خریدارانی که برای یک معامله سودآور تجارت الکترونیکی نیاز است کافی نمی باشد.
- کلاهبرداری Online رو به افزایش است.
- به دلیل شکست سایتهای متعدد نمی توان به راحتی اعتماد مشتریان را جلب کرد.
