با توجه به اینکه S&P 500 (مخفف عبارت Standard & Poor’s 500) مهم ترین شاخص سهام آمریکای شمالی است، طبیعی است که شما این سؤالات را داشته باشید. اگرچه از لحاظ تاریخی، شاخص های داو جونز پیش از این شاخص به وجود آمده، اما این شاخص برای سرمایه گذاران مهم تر شده است. در حقیقت این شاخص معیار اصلی سهام برای اوراق بهادار فهرست شده در وال استریت، دارایی اساسی برای گستره وسیعی از محصولات مثل فیوچرز، گزینه ها و گواهی ها است.
S&P 500 چیست؟
Standard & Poor’s 500 که اغلب به اختصار S&P 500، یا فقط S&P گفته می شود، یک شاخص سهام آمریکایی است که بر اساس حجم بازار های500 شرکت بزرگ است که به همراه سهام عادی ثبت شده در NYSE ارائه شده است. اجزای شاخص S&P 500 و وزن دهی آن ها توسط شاخص S&P Dow تعیین می شوند. این شاخص از دیگر شاخص های سهام ایالات متحده، مانند میانگین صنعتی داو جونز یا شاخص نزدک مرکب، به دلیل روش تعیین متغیر و وزن دهی اش متفاوت است.
S&P 500 به وضوح با شاخص فورچون 500 تفاوت دارد. این شاخص 500 شرکت برتر آمریکا را از لحاظ گردش مالیشان در نظر می گیرد. حتی این حقیقت که آن ها لیست شده اند یا خیر را تشخیص نمی دهد. همچنین از شاخص داو جونز که شاخص وزن دهی برای قیمت است نیز متفاوت است. این شاخص به اوراق بهاداری که قیمت بالاتری دارند، وزن بیشتری نسبت می دهد.
S&P یکی از مهم ترین شاخص های سهام است. بسیاری از سرمایه گذاران آن را به عنوان یکی از بهترین نماینده ها در بازار سهام ایالات متحده و عامل تعیین کننده اقتصاد ایالات متحده در نظر می گیرند. اداره ملی تحقیقات اقتصادی، سهام عادی خود را به عنوان یکی از شاخص های اصلی چرخه های اقتصادی طبقه بندی کرده است.
شاخص S&P 500 توسعه یافت و همچنان توسط شاخص S&P داو جونز مدیریت می شد. یک سرمایه گذاری مشترک با اکثریت متعلق S&P Global داشت. شاخص S&P داو جونز چندین شاخص سهام مانند میانگین صنعتی داو جونز، 400 S&P MidCap، S&P SmallCap 600 و S&P Composite 1500 منتشر کرده است. دیوید ام. بلیتزر مسئول انتخاب شاخص های امنیتی است. شاخص S & P 500 شاخص وزن دهی به سرمایه گذاری است و با بسیاری از علائم مانند GSPC ^، INX و SPX $ بسته به بازار یا وب سایت مرتبط است.
تاریخچه S&P 500 چیست؟
شرکت Standard & Poor’s، شرکتی است که اطلاعات و تحلیل های مالی را تامین می کند. این شرکت در سال 1860 توسط هنری وارنام پور تأسیس شد. "شاخص مرکب"، اولین نام شاخص S&P 500، در سال 1923 معرفی شد و تعداد کمی از سهام ها را شروع به ردیابی کرد. سه سال بعد در سال 1926، شاخص مرکب به 90 عنوان گسترش پیدا کرد.
در سال 1941، انتشارات پور (شرکت اصلی هنری وارنام پور) با شرکت آمار استاندارد (که در 1906 به عنوان اداره آمار استاندارد تأسیس شد) ادغام شد و نام آن به " Standard and Poor’s" تبدیل شد. در سال 1957 شاخص S&P به 500 فعلی گسترش یافت. تکنولوژی این شاخص را قادر ساخت تا در زمان واقعی محاسبه و منتشر شود. شاخص S&P 500 به طور گسترده به عنوان معیاری برای سطح عمومی قیمت های سهام مورد استفاده قرار می گیرد. چرا که هم سهام رشد و هم سهام ارزش را شامل می شود.
S&P500 چگونه کار می کند؟
یک کمیته اجزای S&P 500 را انتخاب می کند. این شبیه به میانگین صنعتی داو جونز است، اما برای مثال، با Russell 1000 که به شدت مبتنی بر قانون است، متفاوت می باشد. در ارزیابی صلاحیت ضمیمه جدید، کمیته شایستگی شرکت را با استفاده از هشت معیار اصلی ارزیابی می کند: ارزش بازار، نقدینگی، هزینه حمل، سهام شناور آزاد، طبقه بندی بخش، سود مالی و مدت تجارت عمومی و بورس سهام. هر یک از این معیار های اولیه دارای الزامات خاصی هستند که باید برآورده شوند. برای مثال، برای اضافه شدن به شاخص، یک شرکت باید الزامات مربوط به نقدینگی که در زیر آمده است را رعایت کند:
ارزش بازار باید بزرگ تر از 8.2 میلیارد دلار باشد.
ارزش سالانه دلار به همراه حجم درست بازار برای شناور آزاد بالاتر از 1.0 است. حداقل حجم مبادلات ماهیانه 250 هزار سهم به ازای هر شش ماه قبل از تاریخ ارزیابی است. این کمیته، شرکت هایی را در سطح 500 S&P انتخاب می کند، به طوری که آن ها نماینده صنایع در اقتصاد آمریکا باشند. اوراق بهادار باید در NYSE یا نزدک ارائه شوند. اوراق بهادار که واجد شرایط ورود در این شاخص نیستند عبارتند از شراکت های مختلف یا غیرسهامی، شرکت های سهامی حرفه ای، سازمان نظارتی صنعت مالی، صندوق سرمایه گذاری محدود، ETFها، ETNها، حق تالیف ها، سهام ممتاز، وارانت های برابر، اوراق قرضه قابل تبدیل و سرمایه گذاری اشتراکی، ADR، ADS و واحدهای فن آوری اطلاعات MLP. اگر چه بیشتر این عناوین مربوط به شرکت های آمریکایی هستند، معیار جغرافیایی متمایز کننده نیست.
این شاخص هم شامل شرکت های غیر آمریکایی و هم شرکت هایی که قبلاً در ایالات متحده مستقر بوده اند و هم شرکت هایی که هرگز در آمریکا وجود نداشته اند، می شود. به علاوه، از مجموع درآمد کل 500 شرکت حدود 30 درصد از شرکت های خارجی است.
کدام شرکت ها، شاخص 500 P&S را تشکیل می دهند؟
شاخص بازار سهام500 S&P که توسط شاخص S&P داو جونز مدیریت می شود، شامل حدود 505 سهام معمولی صادر شده توسط 500 شرکت بزرگ است. این شرکت در بازارهای بورس آمریکا معامله می کند. حدود 80% از بازار سهام آمریکا را پوشش می دهد. شاخص بر اساس سرمایه گذاری در شناور آزاد محاسبه می شود. بنابراین ارزشمندترین شرکت ها نماینده قسمت بیشتری از شاخص هستند. وزن های مولفه های شاخص به طور منظم با استفاده از قوانین منتشر شده توسط S&P داو جونز به روز می شوند. اگر چه این شاخص S&P 500 نامیده می شود، اما این شاخص دارای 505 اوراق بهادار می باشد. زیرا شامل دو کلاس سهام از سهام 5 شرکت تشکیل دهنده آن می باشد.
چگونه شاخص S&P 500 وزن دهی را محاسبه می کند؟
Standard & Poor’s در حال حاضر حجم بازار هر شرکت مربوطه را تنها با استفاده از تعداد سهام موجود برای معاملات عمومی محاسبه می کند. شاخص به طور سنتی بر اساس حجم، وزن دهی شده است. یعنی، حرکت در قیمت سهام با حجم های بالاتر، تأثیر بیشتری بر ارزش شاخص نسبت به شرکت هایی با حجم کم تر دارد.
به منظور حفظ شاخص S&P 500 در طول زمان، برای به دست آوردن اقدامات مالی شرکت که بر حجم بازار تأثیر می گذارد، مانند مسائل سهام اضافی، سود سهام و رویدادهای ساختاردهی مجدد مانند ادغام یا مجزا کردن تنظیم شده است.
چگونه در شاخص S&P 500 سرمایه گذاری کنیم؟
سرمایه گذاران علاوه بر سرمایه گذاری در یک صندوق مشترک با شاخص S&P 500، ممکن است سهام یک صندوق قابل معامله در بورس (ETF) را خریداری کنند که نشان دهنده مالکیت در مجموعه ای از اوراق بهادار سهام است که شامل شاخص Standard Poor’s 500 & است. این وجوه معامله شده در بورس اوراق بهادار از شاخص S&P 500 پیروی می کنند و می توانند برای تجارت این شاخص مورد استفاده قرار گیرند.
سرمایه گذاران همچنین می توانند مستقیما در تمام سهام S&P 500 که معمولا تکرار شاخص نامیده می شود، سرمایه گذاری کنند. در بازار مشتقات بورس کالای شیکاگو (CME)، قراردادهای آتی را پیشنهاد می کند که شاخص را ردیابی می کنند و در صرافی در یک مزایده آزاد و یا بر روی پلت فرم گلوبکس CME معامله می کنند و محبوب ترین محصول صرافی هستند. علاوه بر این، بورس اوراق بهادار شیکاگو (CBOE) گزینه هایی را در مورد S & P 500 و همچنین ETFهای S & P 500، ETF های معکوس و ETF های دارای اهرم ارائه می دهد.
چگونه با شاخص S&P 500 تجارت کنیم؟
CFDها، مخفف (Contract for Difference)، به شما این امکان را می دهد که اگر شاخص افت پیدا کند یا اگر شاخص افزایش یابد، درآمد کسب کنید. به علاوه، CFDها دارای مزیت کسب یک دارایی بدون داشتن مالکیت مستقیم آن هستند. CFD قراردادی بین معامله گر و کارگزار است که تفاوت قیمت یک دارایی در بازار را بیان می کند. همچنین تفاوت بین قیمت خرید و بسته شدن قیمت توسط تعداد سهام هایی که در قرارداد مشخص شده اند را بیان شده است.
برای معامله کردن شاخص S&P 500 از طریق CFD، باید در کارگزارانی که این سرویس را ارائه می کنند، ثبت نام کنید. لازم است کارگزارانی انتخاب کنید که مجوز رسمی دارند. علاوه بر یک مجوز معمولی، شرکت کارگزار باید یک سری خدمات به معامله گر عرضه کند:
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
