صادرات سفال

صادرات سفال و محصولات سفالی:
از دلایلی که باعث کم توجهی به محصولی مانند سفال شده است و به ظرفیت های بسیار خوبی که صادرات این کالا دارد نگاه نکردیم و بازاری برای خود ایجاد نکردیم این است که این محصول باید دیده و عرضه شود تا مشتری ها آن را بخرند.

مثل کالاهایی مانند گندم، صندلی، فرش، موکت و غیره جزء مواد مصرفی نیست. ممکن است مواد مصرفی هم داشته باشد، مانند سفال بام. اما آن را هم عرضه نمی کنند. همین الان تولیدکننده های سفال بام کشور وضعیت نسبتا خوبی دارند اما استعداد و توانمندی های خود را در توسعه سفال بام صرف نکرده اند و خیلی روی آن کار نکرده اند.

این محصول را باید مردم دنیا ببینند. کار شما باید این قابلیت را داشته باشد تا کسی که دنبال سفال و محصولات سفالی است بتواند نمونه های آن را ببیند. یکی از چیزهایی که کار ما را متمایز می کند و فرصت بسیار خوبی برای ما ایجاد می کند این است که این محصول متریال بسیار ارزانی دارد. نکته دوم آن این است که چون محصولات ما زیاد در بازار جهانی عرضه نشده است، مدل منحصربه فردی دارد.

در کارهایی مانند سفال، انحصار خود کالا در نوع صنعت گری، رنگ، لعاب، پخت و غیره باعث می شود تا بتوانیم همیشه این کالا را نسبت به کشورهای دیگر دنیا حفظ کنیم. مثلا نقاش ها و فکر آن ها همیشه منحصر به خودشان است. چون فرهنگی که در آن رشد کرده اند خروجی متفاوتی دارد.

اهمیت صادرات محصولات غیر نفتی:
سفال ما و محصولات سفالی که ما تولید می کنیم، ساده تر مثل سفال های لعابی و زیباتر مثل میناکاری، ظرفیت صادراتی شدن را دارند اما باید عرضه شوند. اگر بخواهیم از روش های سنتی قدیمی استفاده کنیم تا بازار جهانی را در حوزه صادرات سفال به دست آوریم خیلی سخت می شود.

چون باید در نمایشگاه های مختلف حضور داشته باشیم، باید شرایط ارتباطی پیدا کنیم، باید بتوانیم تصاویر بسیار زیادی ارائه دهیم یا خود محصول را ارائه دهیم تا بتوانی مشتری آن را پیدا کنیم. این کار هزینه های حمل ونقل، هزینه های حضور و سرمایه های بسیار زیادی را می طلبد و متأسفانه توجه سرمایه دارهای ما روی محصولات بسیار خاص است.

مثلا اگر کسی سرمایه ای دارد، به محض اینکه بگویید بیایید روی کار نفتی سرمایه گذاری کنید با خوشحالی به دنبال شما می آید. اما اگر بگویید بیایید روی کار سفال سرمایه گذاری کنید خیلی برای آن معنا نمی دهد.

در صورتی که ممکن است شما در کار نفتی ده، بیست و خیلی بخواهید سود کنید چهل درصد سود کنید که اصلا محال است.

در کارهای نفتی سه تا چهار درصد سود می کنند. اما در کارهایی مثل سفال می توانید پنج، شش، ده یا حتی بیست برابر مبلغ تمام شده ای که دارید سرمایه گذاری می کنید سود کنید. خیلی ارزشمندتر است.
از طرفی کسانی که بخواهند در این زمینه کار کنند، چون صنعتگرهای این حوزه خیلی بین المللی فکر نمی کنند، رقبای داخلی کمی دارند. پس می توانند در این زمینه در دنیا هم خیلی سرشناس و بنام شوند و خیلی خوب بتوانند کار کنند و مشتری های خاص خود را پیدا کنند.

پس ما برنامه خود را به این صورت می چینیم که ابتدا تقاضاهای دنیا را می شناسیم و سپس خود را در مسیر تقاضاها قرار می دهیم. مشتری ها با چیز متفاوتی از تقاضای خود مواجه می شوند اما صنف آن یکی است.

اگر سفال می خواهد ممکن است سفال هند، چین یا جایی از دنیا را بخوهد که اصلا با نوع سفالی که ما کار می کنیم متفاوت است. اما جذابیت آن در این است که با طرحی متفاوت و متمایز مواجه می شود. این سلیقه ها هستند که وارد عرصه رقابت کالا می شوند. این فرصت ایجاد می شود تا متقاضی بگوید که من به هر دلیلی این کالا را می خواهم و شما بتوانید این تجارت را به خوبی انجام دهید.

کسانی که تمایل دارند به حوزه تجارتی مانند سفال وارد شوند می توانند از من مشورت بگیرند تا آن ها را راهنمایی کنم و وارد این زمینه شوند و به صورت حرفه ای در آن سرمایه گذاری کنند تا بتوانند خروجی های خوبی از آن بگیرند.