صادرات گچ

صادرات گچ: 
صادرات گچ یکی از قدیمی ترین مصالح ساختمانی مورد استفاده در دنیا می باشد که از زمان های گذشته با روش ها مختلف تولید در صنایع ساختمان سازی مورد استفاده قرار می گرفته است.

قدمت استفاده بشر از گچ به حدود پنج هزار سال قبل می رسد. در قرن 17 پاریس پایتخت گچ بود و تمام دیوارهای چوبی خانه ها توسط گچ پوشانده شده بود.

رنگ گچ به فرم طبیعی سفید است. اما به دلیل ناخالصی های مواد آلی رس و اکسید آهن به رنگ های خاکستری، خاکستری مایل به آبی، صورتی یا زرد دیده شود.

پودرهای گچ مرغوب باید کوچک تر از 0٫15 میلی متر باشد.در اکثر موارد ترکیب گچ و آب خالص برای کاربردهای مختلف استفاده می شود.

یکی از کاربردهای ویژهٔ گچ، اندون کردن دیوارها و آراستن سطوح داخلی ساختمان هاست و با استفاده از هنر گچبری به آن زیبایی می بخشند.

گچ در ایران تقریباً در تمام نقاط کشور مخصوصاً در کویر مرکزی از جمله: سمنان و اطراف تهران، جاجرود، آذربایجان، هرمزگان (بندر خمیر)، اطراف مشهد و … یافت می شود.

مهم ترین مشکل صادرات گچ:

• یکی از دلایل اصلی کاهش صادرات گچ بحث تکنولوژی فرآوری است. اینکه بتوانیم گچ تولید شده را با تولیدکنندگان جهانی قابل رقابت کنیم.
• گچ تولید شده باید استانداردهای جهانی را داشته باشد.
• از دیگر مشکلات صادرات گچ هزینه تولید گچ در کشور را بالا است.
• حمل و نقل در کشور ما هزینه سنگینی دارد و از سوی دیگر مالیات بر ارزش افزوده را به جای مصرف‌کننده از تولیدکننده می گیرند.
• از سوی دیگر در سال های اخیر افزایش قیمت سوخت نیز سبب شده هزینه های تولید بیشتر شود.
• یکی دیگر از مشکلات صادرات گچ را بسته بندی نامناسب این محصول می توان دانست.

ایران یکی از سه کشور برتر تولید گچ در جهان است. که تولیدات خود را به کشورهای مختلف از جمله روسیه، هند و عراق صادر می کند.

خواص گچ:

• گچ علاوه بر دو خاصیت عمده دارای خواص دیگری نیز هست.
• زود گیر بودن و ازدیاد حجم به هنگام سخت شدن.
• در آتش سوزی مقاوم می باشد.
• ارزان و فراوان است.

دارای رنگی سفید و خوش آیند است علاوه بر مصرف فوق گچ در صنایع چینی سازی و سرامیک به عنوان قالب در، صنایع شیشه گری، کشاورزی، صنعت کاغذ سازی، پتروشیمی، چرم سازی و ده ها مورد دیگر مصرف می شود.