آهن اسفنجی یک محصول فلزی است که از طریق احیای مستقیم سنگ آهن در حالت جامد تولید می شود. آهن اسفنجی جایگزینی مناسب برای ضایعات است و عمدتا در ساخت فولاد از طریق مسیر ثانویه استفاده می شود. فرآیند ساخت آهن اسفنجی با حذف اکسیژن از سنگ آهن اتفاق می افتد. کیفیت آهن اسفنجی عمدتا توسط درصد فلزی کردن تعیین می شود.
این پارامتر برابر است با نسبت آهن فلزی به کل آهن موجود در محصول است. خود آهن اسفنجی قابل استفاده نیست، اما می تواند برای تولید آهن گداخته پردازش شود. از خطرات آهن اسفنجی نیز می توان به آلودگی های زیست محیطی اشاره کرد.
تولید آهن اسفنجی به ویژگی های مواد خام بسیار حساس است. بنابراین، بررسی مواد شیمیایی و فیزیکی مواد خام به صورت جداگانه در ترکیب بسیار ضروری است. مواد اولیه اولیه برای تولید آهن اسفنجی عبارتند از سنگ آهن، زغال سنگ غیر کک و دولومیت. برای احیای مستقیم سنگ آهن، کوره اصلی استفاده شده کوره دوار است.
خواص آهن اسفنجی
کابرد آهن اسفنجی
آهن اسفنجی کاربردهای بسیاری دارد. در اینجا برخی از کاربردهای قابل توجه عبارتند از:
تفاوت آهن چدن و آهن اسفنجی
آهن چدن نوعی از آهن است که می توان با ذوب کردن سنگ آهن همراه با زغال و سنگ آهک تحت فشار بسیار بالا تولید کرد. پس از خنک سازی، محصول، که به عنوان آهن چدن نامیده می شود، یک آهن است که محتوای کربن بسیار بالا دارد. بنابراین، این محصول بسیار شکننده و ناپایدار است.
همین دلیل نمی توان آهن چدن را به طور مستقیم به این شکل استفاده کرد. در صورتی که همانطور که ذکر شد، آهن اسفنجی را از طریق کاهش مستقیم سنگ آهن می توان تولید کرد.علاوه بر این، تفاوت بین آهن اسفنجی و آهن چدن نیز این است که آهن اسفنجی متخلخل است.
نکته قابل توجه درباره آهن چدن این است که متخلخل نیست و نسبتا متراکم تر است. درنهایت، تفاوت بین این دو محصول فولادی، فرایند تولید آنهاست. به این معنا که؛ فرآیند تولید آهن اسفنجی فرایند حالت مایع است در حالی که فرآیند آهن چدن جامد است.
|
|
|
|
| نماد اعتماد الکترونیک | نشان ملی ثبت | گواهی شامد ارشاد |
© کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به داده پردازان هومان پویان می باشد.
